Με τα διοικητικά του στίβου και του ΣΕΓΑΣ δεν ασχολούμαι, συνεπώς δεν γνωρίζω όλες τις γαργαλιστικές λεπτομέρειες γύρω από τις αντιμαχόμενες παρατάξεις (υπάρχουν λογικά δύο), τη φιλοσοφία τους, το πρόγραμμά τους ή τις ειδικότερες επιδιώξεις τους.
Ο στίβος μ’ αρέσει από τότε που τον παρακολουθούσα κυρίως δια της φωνής του αξεπέραστου Γιάννη Διακογιάννη, σε εκείνες τις μνημειώδεις μεταδόσεις του. Έκτοτε έχω ένα μικρόβιο, δεν χάνω Παγκόσμιο και Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ή Ολυμπιακούς Αγώνες, με απωθούν οι στημένες διοργανώσεις της diamond league, αλλά μέχρι εκεί. Θεατής εξ αποστάσεως.
Αν καλά έχω καταλάβει στα εκλογικά του στίβου η μια παράταξη είναι αυτή που διοικεί για απροσδιόριστο χρονικό διάστημα την Ομοσπονδία με επικεφαλής τον κ. Παναγόπουλο και τον κ. Σεβαστή και η άλλη, κάποια «Αναγέννηση», ψάχνει, εκλογικά πάντα, να ανατρέψει τη νυν διοίκηση και να διοικήσει αυτή τον ελληνικό κλασσικό αθλητισμό.
Όλα αυτά είναι ρόλοι που έχουν παιχτεί και ξαναπαιχτεί χιλιάδες φορές και σε κανένα δεν κάνουν εντύπωση στην νεοελληνική μακαριότητα.
Στην «Αναγέννηση» υποτίθεται πως διαδραματίζουν ενεργό ρόλο ο κ. Βασίλης Οικονόμου, βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας κι ένας κ. Νικολάου, ο αδερφός του οποίου είναι ιδιοκτήτης ή διαχειριστής ενός site, ο οποίος συμφώνησε με την ΕΡΤ για κάποια εξωτερική παραγωγή με θέμα την ελληνική αποστολή στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο έναντι πεντακοσίων χιλιάδων (500.000) ευρώ προ φόρων.
Καταγγέλλεται, λοιπόν, πρωτοσέλιδο, ως κορυφαίο σκάνδαλο συνδεδεμένο με τις εκλογές του ΣΕΓΑΣ η ανάθεση αυτής της παραγωγής από την ΕΡΤ σε εταιρεία συμφερόντων του κ. Νικολάου (του αδερφού), με την οποία συνεργάζεται και ο κ. Καπουτζίδης και καλούνται οι εκλογείς, δηλαδή τα σωματεία του ΣΕΓΑΣ, να σταθμίσουν αναλόγως την αξία της αποκάλυψης, ώστε να καταδικάσουν τους μετέχοντες του σκανδάλου και να στηρίξουν, πάλι, την παράταξη Παναγόπουλου – Σεβαστή.
Την «καταγγελία» ακολούθησαν, όπως γίνεται πάντα, ανακοινώσεις των «πολιτικών κομμάτων»(!!!) και επερωτήσεις στη Βουλή κατά το γνωστό «δουλειά δεν είχε ο διάολος…», όπου κανείς δεν κατάλαβε ποιος καλείται να απαντήσει σε τι. Ιστορίες άνευ σημασίας για να βγει κάποια κομματική ή προσωπική υποχρέωση ή να αποδείξει την αξία της σιωπής κάποιος κομματικός παράγοντας.
Να τολμήσω να πω ότι μια παραγωγή με αντικείμενο την ελληνική αποστολή στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο δεν είναι δα και τίποτε το σοβαρό, αλλά αυτή είναι μια δική μου εκτίμηση. Για «εξυπηρετησούλα» μοιάζει από αυτές που προκύπτουν ανάλογα με τις κυβερνήσεις και κάποια απροσδιόριστα «ειδικά συμφέροντα» σε όλες τις εποχές στο ευάερο και ευήλιο Ελλαδιστάν.
Από το σημείο αυτό, όμως, μέχρι να υπονοείται σαφέστατα ή να δηλώνεται δημοσίως, ότι η ανάθεση αυτή της ΕΡΤ εμπλέκεται άμεσα με τις εκλογές στον ΣΕΓΑΣ, δηλαδή προορίζεται να διευκολύνει τις επιδιώξεις της μίας παράταξης με την διασπάθιση σε ενέργειες επηρεασμού εκλογέων μέσω παράνομων χρηματοδοτήσεων δημόσιου χρήματος (αυτό είναι το χρήμα της ΕΡΤ) η απόσταση είναι μεγαλύτερη από τεράστια και δεν καλύπτεται με φαντασιώσεις.
Η ιδέα, πως μια ιδιωτική εταιρεία επικοινωνίας και παραγωγός εκπομπών για την ΕΡΤ θα εισπράξει, έναντι του κόστους παραγωγής, χρηματικά ποσά τα οποία στη συνέχεια θα διοχετευθούν σε εκπροσώπους σωματείων για να τους στρέψουν υπέρ της «Αναγέννησης» είναι, καπιταλιστικά, παρανοϊκή.
Σημαίνει, σε απλά οικονομικά, πως την προεκλογική εκστρατεία της «Αναγέννησης» θα την χρηματοδοτήσει ένας ιδιώτης, καθώς «όσα λεφτά εισπράξει από την σύμβαση με την ΕΡΤ θα τα δώσει για ψηφαλάκια». Και σε αυτόν τι θα απομείνει; Η δόξα;
Δόξα τω Θεώ, αν ένα κράτος ή μια κυβερνητική εξουσία αποφασίσουν να εμπλακούν σε τέτοιες διαδικασίες οι τρόποι για να το επιτύχουν νόμιμα ή νομιμοφανώς είναι εκατοντάδες και κανένας από αυτούς δεν συνδέεται με ιδιωτικές εταιρείες. Υπάρχουν Περιφέρειες, περιφερειάρχες, δήμοι, δήμαρχοι, κρατικές εταιρείες και ΔΕΚΟ και μια αγορά που «καίγεται» να αποκτήσει προσβάσεις στην κυβέρνηση (η ΕΡΤ μάλλον δεν έχει ανάλογη ανάγκη) που μπορούν εύκολα να κάνουν τη δουλειά, χωρίς κανείς να ελέγξει την διαθεσιμότητα του χρήματος ή τις διαδικασίες διανομής του.
Μάλιστα, ο κ. Οικονόμου, τον οποίο από αλλού γνωρίζω εδώ και χρόνια, εκτιμώ πως είναι εξαιρετικά έξυπνος για να μπει σε ένα παιχνίδι μεταφοράς δημοσίου χρήματος μέσω ιδιωτικής εταιρείας με κίνδυνο να αποκαλυφθεί το κόλπο και να αντιμετωπίσει μερικά πολύ σημαντικά πολιτικά προβλήματα στην καριέρα του. Περισσότερο από τον κ. Οικονόμου εκτιμώ ότι δεν θα δέχονταν να εμπλακεί σε μια ανάλογη ιστορία η κυρία Τασούλα Κελεσίδου για το ήθος της οποίας ολόκληρη η οικογένεια του στίβου επαίρεται (και πολύ καλά κάνει).
Κατανοώ την ανάγκη να δημιουργηθεί εκλογικό μέτωπο υπέρ της νυν διοίκησης, ίσως το έχει πραγματικά ανάγκη, συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες, αλλά όλα αυτά έχουν ένα όριο που αν ξεπεραστεί καταλήγει να γίνεται η διαδικασία συσπείρωσης γραφική και να προκαλεί περισσότερο κακό.
Οπότε, ας περισσέψει η ψυχραιμία από όλες τις πλευρές και ας συμφωνήσουν όλοι να εξελιχθεί η αντιπαράθεση με βάση πραγματικές αντιθέσεις ή διαφωνίες και όχι φανταστικά σενάρια. Ανεξάρτητα από το εκλογικό αποτέλεσμα (όποτε και να διεξαχθούν οι εκλογές) στα ίδια κουλουάρ, στα ίδια σκάμματα και στις ίδιες βαλβίδες θα παλεύουν όλοι οι εμπλεκόμενοι.