Η «επαπειλούμενη» συμφωνία του ΠΑΟΚ με τη NOVA είναι, τηρουμένων των αναλογιών, η εμπορική είδηση του καλοκαιριού στο κακορίζικο ελληνικό επαγγελματικό ποδόσφαιρο.
Συνιστά μόνη της μια συγκλονιστική αλλαγή, προϋποθέτει μια σκληρή παραδοχή και προοιωνίζεται μια κανονικότητα.
Ο ΠΑΟΚ επιστρέφει, μετά από μια διετία άκαρπων αναζητήσεων σε διάφορα σχήματα εκμετάλλευσης των τηλεοπτικών του δικαιωμάτων στην τηλεοπτική κανονικότητα, όπως αυτή προσδιορίζεται διεθνώς από ένα φορέα εκμετάλλευσης των δικαιωμάτων αυτών (εταιρεία ή τηλεοπτικό σταθμό) και μια ομάδα που συμβάλλεται μαζί της.
Η αλλαγή δεν είναι απλή. Στην ουσία πρόκειται για την θεαματική εγκατάλειψη διάφορων ανοησιών που εμφιλοχώρησαν στον οργανισμό του ΠΑΟΚ κι ενός απολύτως αστήρικτου μεγαλοϊδεατισμού για τις, δήθεν, μεγάλες δυνατότητες της εταιρείας να διαχειριστεί η ίδια την τηλεοπτική αγορά (συνεπώς και την παραγωγή και τη διάθεση του προϊόντος). Το αφήγημα της καθετοποίησης της παραγωγής, διάθεσης και εκμετάλλευσης τηλεοπτικά του αγωνιστικού προϊόντος της ομάδας ήταν ένα ακόμη παραμύθι χωρίς δράκο, παρά τις γενναίες προσπάθειες που κατέβαλε σύμπας ο επικοινωνιακός και προπαγανδιστικός μηχανισμός του κ. Σαββίδη να προσδώσει στο εγχείρημα διαστάσεις «τηλεοπτικής επανάστασης».
Στο χέρι του κ. Ιβάν είναι να αναζητήσει τώρα εκείνους που τον έπεισαν ότι είναι έτοιμοι να προχωρήσουν σε τομές στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο και να απειλήσουν τη βιομηχανία των τηλεοπτικών δικαιωμάτων με ένα σταθερό δικάμερο, μια φορητή κάμερα και τρεις στημένες μεταδόσεις και κατέληξαν να γελάει το πανελλήνιο με όσα (υποτίθεται) έβλεπε.
Η παραδοχή είναι δυσκολότερη. Όσοι ξεκίνησαν αυτή την «επανάσταση του Μπρανκαλεόνε» είχαν υποσχεθεί στον ιδιοκτήτη της ΠΑΕ ΠΑΟΚ «παπάδες» σε έσοδα και επιρροή. Ο αστικός μύθος αναφέρει ότι δήθεν εμφανίστηκαν στην «Μικράς Ασίας» χρηματοοικονομικές μελέτες που υποστήριζαν ότι ο ΠΑΟΚ διεκδικεί, μέσω του «δικάμερου», έως δέκα εκατομμύρια (10.000.000) ευρώ ανά αγωνιστική περίοδο πέραν της πολιτικής επιρροής που θα αποκτήσει ως μπροστινός της επανάστασης.
Κατέληξαν, σύμφωνα με απολύτως ασφαλή στοιχεία, να συγκεντρώσουν λίγο πάνω από τα τρία (στην καλύτερη περίπτωση) και, ταυτόχρονα, να έχουν υποθηκεύσει την επιρροή της ομάδας στον τηλεοπτικό χάρτη αναμετρώμενοι με τον τηλεοπτικό αραμπά απέναντι στην ψηφιακή τεχνολογία. Η απόφαση του κ. Σαββίδη να «δώσει» στο δικό του OPEN την μετάδοση του αγώνα με την Μπεσίκτας μόνο τυχαία δεν είναι. Επρόκειτο για την πλέον ενδεικτική των προθέσεων του απόφαση, η οποία «κατάργησε» την τρέλα του PAOK TV εν μια νυκτί και άνοιξε το δρόμο για την επιστροφή στην ζεστή και σίγουρη αγκαλιά της NOVA και στα εκατομμύρια που τη συνοδεύουν. Αν αυτά είναι εφτά ή οχτώ, αν συνοδεύονται με μπόνους στόχων κ.λ.π. είναι λεπτομέρειες.
Σε κάθε περίπτωση είναι πολύ περισσότερα (διπλάσια λέγεται) από όσα το «να ζήσουμε να το θυμόμαστε» PAOK TV προσέφερε στην εταιρεία, συνεπώς η συμφωνία είναι επικερδής, άρα η προηγούμενη ήταν μια, ακόμη, αστειότητα των επαναστατών του γλυκού νερού που περιστοιχίζουν τον σύζυγο της ιδιοκτήτριας της ΠΑΕ ΠΑΟΚ.
Η κανονικότητα δεν είναι άλλη από την διαμόρφωση (και με τη συνδρομή του ΠΑΟΚ πλέον) των όρων και των προϋποθέσεων για την επαναφορά της κεντρικής διαχείρισης των τηλεοπτικών δικαιωμάτων του πρωταθλήματος, καθεστώς που επικρατεί σε όλες τις σοβαρές ποδοσφαιρικά χώρες του πλανήτη και θεωρείται, ορθώς, το αποδοτικότερο για όλες τις πλευρές, κάτι σαν win – win που λένε και στο χωριό μου.
Σε αυτή την παγκόσμια αναγνωρισμένη τηλεοπτική συνεργασία εδράζεται η οικονομία όλων των ποδοσφαιρικών πρωταθλημάτων που υπολείπονται σε έσοδα από εισιτήρια και χορηγούς και δεν διαθέτουν αυξημένη κοινωνική επιρροή που να μπορεί να μετρηθεί οικονομικά.
Με την κεντρική διαχείριση αν χείρας (σε αυτή θα πρέπει να ενταχθεί και το Κύπελλο, από το οποίο η ΕΠΟ να εισπράττει κάποιο λογικό αντίτιμο, ώστε να μην έχει την ευχέρεια να ξεφτιλίζει το προϊόν με όσα κάνει) η Super League μπορεί, εφόσον χαρακτηρίζεται από στοιχειώδη σοβαρότητα, να σχεδιάσει ένα άλλο ποδόσφαιρο, διαφορετικό από αυτό που σήμερα βλέπουμε και με το οποίο γελάνε και τα τσιμέντα.
Η κεντρική διαχείριση μπορεί, υπό προϋποθέσεις, να αποτελέσει μια καλή αφετηρία για να ερευνηθούν νέες (δηλαδή στην Ελλάδα νέες) πηγές εσόδων, ώστε, σιγά – σιγά, το άθλημα να κατακτήσει την απαραίτητη αυτονομία του.
Σε αυτή την προσδοκώμενη εξέλιξη ο ΠΑΟΚ είναι βασικός συμμέτοχος και συνομιλητής. Από την ώρα μάλιστα που παράτησε τις τρέλες του pay per view καθίσταται ακόμη σοβαρότερος.