Οι Παναγιώτης και Γιώργος Αγγελόπουλος με δήλωσή τους αναφέρθηκαν στην ηθική δικαίωσή τους από την έκβαση της δικαστικής διαμάχης που είχαν με τον πατέρα τους, μετά από την υπόδειξη και την καθοδήγηση του περιβάλλοντός του.
Μετά από τρία χρόνια οι αδελφοί Αγγελόπουλοι δικαιώθηκαν από το Εφετείο Αθηνών, στην υπόθεση της αγωγής από τον πατέρα τους.
Μάλιστα, οι αδελφοί τόνισαν ότι θα παραμείνουν στο πλευρό του πατέρα τους «μεριμνώντας ανιδιοτελώς και αδιαλείπτως για τις ανάγκες του».
Αναλυτικά η δήλωσή τους:
Με πρόσφατη απόφαση καταπέλτη 70 σελίδων το Εφετείο Αθηνών τελεσιδίκως πλέον απέρριψε, όπως είχε κάνει και το Πρωτοδικείο Αθηνών, ως ουσιαστικά αβάσιμη την αγωγή που άσκησε τον Ιούνιο του 2017 ο πατέρας μας σε βάρος μας καθ’ υπόδειξη και υπό την καθοδήγηση του περιβάλλοντός του αναφορικά με την «ανάκληση» δωρεάς μετοχών εξωχώριας holding εταιρείας μας λόγω δήθεν «αχαριστίας» μας.
Άμεσο αποτέλεσμα της συντριπτικής δικαστικής ήττας που υπέστη το περιβάλλον του πατέρα μας είναι ότι το ιδιοκτησιακό καθεστώς της παραπάνω holding εταιρείας, μέσω της οποίας ελέγχουμε την ελβετική εταιρεία μας FERROWOHLEN AG, αποσαφηνίζεται πλήρως και διασφαλίζεται με ισχύ δεδικασμένου ο απόλυτος πλειοψηφικός μας έλεγχος.
Ταυτόχρονα, η απόφαση αποτελεί αδιαμφισβήτητα νέα μεγάλη ηθική δικαίωσή μας, καθώς το Εφετείο δέχθηκε εκ νέου ότι ουδέποτε υπήρξαμε αχάριστοι απέναντι στον πατέρα μας, ούτε, φυσικά, ζητήσαμε από αυτόν να μας μεταβιβάσει «εν ζωή» περιουσιακά στοιχεία. Αντίθετα, σύμφωνα με την εφετειακή απόφαση αποδείχθηκε ότι επιδεικνύουμε για τον πατέρα μας διαχρονικά αφοσίωση και αγάπη και τον συνδράμουμε ψυχικά στα σοβαρά προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζει.
Κρίθηκε, ακολούθως, ότι οι ενέργειές μας, για τις οποίες προσχηματικά μας κατηγορεί το περιβάλλον του πατέρα μας, είχαν ως αποκλειστικό κίνητρο την προάσπιση νόμιμων συμφερόντων μας, πρωτίστως υπό την αποδεδειγμένη ιδιότητά μας ως ισότιμοι συνιδρυτές και συνιδιοκτήτες των εταιρειών του ναυτιλιακού ομίλου της οικογένειάς μας. Στο πλαίσιο αυτό, έγινε δεκτό ότι είχαμε ευλόγως θορυβηθεί από τις μεθοδεύσεις του περιβάλλοντος του πατέρα μας και, κυρίως, από το γεγονός ότι είχε παρασχεθεί ερήμην μας στη δεύτερη σύζυγό του Ευανθία Παπαγιαννοπούλου το δικαίωμα κίνησης λογαριασμού ναυτιλιακής εταιρείας μας, παρά το γεγονός ότι δεν είχε καμία σχέση με τις επιχειρήσεις της οικογένειας ούτε και γνώση για τη ναυτιλιακή της δραστηριότητα.
Η Ευανθία Παπαγιαννοπούλου αναδεικνύεται πλέον, όπως έχουμε εξαρχής απερίφραστα υποστηρίξει, ως το κομβικό πρόσωπο της απρόσμενης «διαμάχης» με τον πατέρα μας, καθώς στην απόφαση του Εφετείου γίνεται περαιτέρω εκτενής αναφορά στις αλόγιστες δαπάνες και παροχές που διοχετεύονται με κάθε τρόπο προς αυτή.
Επισημαίνουμε, επίσης, ότι η εν λόγω απόφαση του Εφετείου Αθηνών έρχεται να προστεθεί στην εξίσου πρόσφατη αμετάκλητη αρχειοθέτηση από την Εισαγγελία Εφετών, ως απολύτως αβάσιμης, αήθους μήνυσης σε βάρος μας που είχαν σκαρφιστεί οι ίδιοι θλιβεροί «καθοδηγητές» του πατέρα μας με αντικείμενο τη δήθεν υπεξαίρεση μετοχών άλλης εξωχώριας εταιρείας μας. Η εν λόγω μήνυση, μάλιστα, κρίθηκε ως αβάσιμη τρεις φορές από τους Εισαγγελείς, στους οποίους διαδοχικώς προσέφυγαν, στην προσπάθειά τους να μας κατηγορήσουν ψευδώς για ανύπαρκτα ποινικά αδικήματα.
Είναι σαφές ότι οι παραπάνω καταλυτικές και εμπεριστατωμένες δικαστικές κρίσεις αποτελούν κόλαφο για το περιβάλλον του πατέρα μας και τις προπετείς αξιώσεις αυτών των προσώπων, που έχουν προκαλέσει μεγάλο κακό στην οικογένειά μας. Είμαστε δε παραπάνω από βέβαιοι ότι φέρνουν το τέλος της θλιβερής αυτής απόπειρας κατασυκοφάντησής μας και υφαρπαγής της περιουσίας μας ακόμα πιο κοντά.
Σε κάθε περίπτωση παραμένουμε αταλάντευτοι δίπλα στον πατέρα μας μεριμνώντας ανιδιοτελώς και αδιαλείπτως για τις ανάγκες του.