«Κεραυνός εν αιθρία» (για τους αμύητους) η ειλημμένη (κατά τα φαινόμενα) απόφαση του Π.Α.Ο.Κ. να προκαλέσει εκλογές στην Ε.Π.Ο. για την ανάδειξη νέας διοίκησης, με θητεία έως το τέλος της θητείας της σημερινής. «Φυσιολογική εξέλιξη» και «κατάληξη μιας ήδη αδιέξοδης πορείας» για όσους ελάμβαναν και αποκρυπτογραφούσαν τα σημεία των καιρών, από την εποχή που δεν είχε καν εκλεγεί η σημερινή διοίκηση.
Σε κάθε περίπτωση, το βασικό ερώτημα είναι «γιατί τώρα;» και η απάντηση που επιδέχεται μια και μόνη: η ΑΕΚ, διαισθανόμενη εντόνως πως οι παλιές καλές εποχές ετελεύτησαν τον βίο τους και εξελίσσεται ήδη η αντικατάσταση της στη διοίκηση, έχασε – και λόγω ιδιοσυγκρασίας- την ψυχραιμία της. Η απώλεια της ψύχραιμης και παραγωγικής αντιμετώπισης της συγκυρίας οδήγησε σε ακραίες εκτροπές στο πεδίο των συμπεριφορών, με καταλυτική την περίπτωση όσων συνέβησαν πριν, στη διάρκεια αλλλά (κυρίως) μετά την επιλογή των προπονητών για τις «μικρές» εθνικές οιμάδες.
Ήδη πριν τη συνεδρίαση είχαν εκδηλωθεί, σε επίρρωση ανάλογων δημοσιευμάτων που προηγήθηκαν και έθεταν θέμα δεοντολογίας για τον κ. Βρακά, ευθέως, χωρίς καμία διάθεση απόκρυψης προς τα μέλη της Επιτροπής Εθνικών Ομάδων, απαιτήσεις κορυφαίου παράγοντα «να ψηφιστούν οι προτάσεις του Παπαχρήστου». Οι πιέσεις που ασκήθηκαν, εισπράχθηκαν από την πλευρά του Π.Α.Ο.Κ. ως unfair, αλλά δεν δόθηκε συνέχεια, ίσως και επειδή εκτιμήθηκε πως επρόκειτο για μια από τις γνωστές υπερβολές που θα τελειώσει αμέσως μετά τη λήξη της συνεδρίασης.
Το Βατερλώ της Α.Ε.Κ. όμως στη διάρκεια της συνεδρίασης και η δημόσια, πλέον, αδυναμία της να υλοποιήσει υποσχέσεις που (προφανώς) έδωσε σε πρόσωπα και καταστάσεις, οδήγησαν τα πράγματα σε ακραίο σημείο.
Την επομένη, ημέρα της συνεδρίασης της Εκτελεστικής Επιτροπής, το πρωί, στο γραφείο του προέδρου της Ε.Π.Ο. και ενώπιον δέκα (ίσως και περισσότερων) ανθρώπων εξελίχθηκαν σκηνές απείρου κάλλους. Ως ταύρος εν υαλοπωλείω εισήλθε στο γραφείο του κ. Γραμμένου ο εκ των «αριστίνδην» μελών της Εκτελεστικής Επιτροπής κ. Θωμαΐδης και τα όσα ακολούθησαν ήταν τόσο έντονα και σημαντικά που αναφέρονται (έστω και με γενικότητες) και στο περίφημο πλέον άρθρο γνωστού και μη εξαιρετέου σάιτ.
Απειλώντας θεούς και δαίμονες, σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες, ο κ. Θωμαΐδης έθεσε ευθέως χωροταξικό ζήτημα στον ελλαδικό χώρο, διατρανώνοντας τη (δική του;) απόφαση «να μην κατεβαίνει πλέον κανείς κάτω από τη Λάρισα χωρίς επιπτώσεις», ούτε «να προσγειώνεται σε αεροδρόμια της Αττικής χωρίς να κοιτάζει συνεχώς πίσω του». Κι όλα αυτά διανθισμένα με τις γνωστές προσωπικές και υποτιμητικές προσφωνήσεις που επικρατούν στο ποδοσφαιρικό (αλλά και συγγενή επιχειρηματικό) ποδοσφαιρικό χώρο του στυλ «λαμόγια, απατεώνες, πουλητάρια» και άλλα ανάλογα και εξόχως … συμμαχικά!
Κορυφαία στιγμή του επεισοδίου (που διήρκεσε κάποια λεπτά της ώρας) η διατύπωση συγκλονιστικής απορίας εκ μέρους μέλους της Εκτελεστικής Επιτροπής, που έλκει την καταγωγή του από νησιωτικό σύμπλεγμα, «δηλαδή, τι κάνεις τώρα; μας απειλείς;» για να λάβει την εξίσου συγκλονιστική απάντηση: «Εσένα δεν σε απειλώ. Εσένα θα σε δείρω».
Η λήξη, μετ’ ολίγον, του επεισοδίου ήταν η σταγόνα που έκανε το ποτήρι να ξεχειλίσει. Τα μέλη της Εκτελεστικής Επιτροπής που πρόσκεινται στον Π.Α.Ο.Κ. έθεσαν ευθέως ζήτημα διαφύλαξης της σωματικής τους ακεραιότητας, εξέφρασαν έντονους φόβους για τους ίδιους και τις οικογένειες τους και απαίτησαν δύο τινά: πρώτο, να μην υλοποιηθεί άμεσα, στη συνεδρίαση της ίδιας μέρας, η απόφαση της Επιτροπής Εθνικών Ομάδων για τους προπονητές (αναφέρθηκε η φράση «δεν ξέρουμε τι μας περιμένει») και δεύτερο να λήξει «εδώ και τώρα και χωρίς καμία υποχώρηση» η συνεργασία τους στη διοίκηση της Ε.Π.Ο. με «αυτούς» ( δηλαδή με την Α.Ε.Κ.).
Τα υπόλοιπα είναι γνωστά. Η ενημέρωση για ό,τι συνέβη έφτασε μέχρι τη Ρωσία, οι σχετικές διεργασίες που ακολούθησαν έδειξαν πως «δεν υπάρχει τέλος σε αυτό τον κατήφορο» και οι αποφάσεις πάρθηκαν αυθωρεί και παραχρήμα. «Πόλεμος σε όλα τα μέτωπα και εκλογές εδώ και τώρα»…