Δεν είναι και προς θάνατο να είσαι υπάλληλος επιχειρηματία με ποδοσφαιρικά ενδιαφέροντα! Σταθερός μισθός (μάλλον σε μαυροσακούλες), άριστες συνθήκες εργασίας, ταξιδάκια με όλα τα έξοδα πληρωμένα, «προσωπικές», συναισθηματικού χαρακτήρα, εξυπηρετήσεις «για να είναι το παιδί σε καλό mood», τίτλοι, επαφές εντός και εκτός της χώρας, συνέδρια σε μέρη εξωτικά και μαγεμένα!!! Χλίδα! Και σε αποκαλούν κι όλοι με τον τίτλο και δώστου να κορδώνεσαι και να γνέφεις συγκαταβατικά στο πόπολο που σε αποθεώνει.
Δεν είναι κακό να είσαι υπάλληλος και να αντιμετωπίζεις τα ζητήματα ως βασιλικότερος του βασιλέως. Στις περιπτώσεις, δηλαδή, που ο επιχειρηματίας θέλει κι αυτός βρε παιδί μου μια εξυπηρετησούλα να ξέρει ότι έχει μια πρόθυμη στελεχάρα να βγάλει το φίδι από την τρύπα. Να παριστάνει το αλεξικέραυνο στην καταιγίδα. Να ακούει και μερικά μπινελίκια και να κάνει ότι ψιχαλίζει…
Δεν είναι κακό να θέλεις, ως εκ της θέσεως σου, όταν έρθει η ώρα, να εξυπηρετήσεις το αφεντικό, «τον δικό σου άνθρωπο» να πούμε, κόντρα σε θεούς και δαίμονες. Να του κάνεις ένα χατίρι ακόμη και όταν δεν υπάρχει το παραμικρό πάτημα για να βρεις μια ελάχιστη, έστω, δικαιολογία! Να πιαστείς από κάπου βρε αδερφέ για να μην καταντήσεις περίγελος και των μικροφώνων τη αίθουσας συνεδριάσεων.
Ούτε είναι «για φυλακή» να αποφασίζεις, ότι αυτά που αποφάσισες είναι μεν αποφάσεις, αλλά αν οι άλλοι άλλα αποφασίσουν, τότε κι εσύ θα ξαναδείς την απόφαση για να αποφασίσεις τις τελικές σου αποφάσεις. Υπάρχουν άλλοι, πρώτοι διδάξαντες σε αυτή τη συγκλονιστική νοητική διεργασία, που ο κοινός νου αδυνατεί να συλλάβει.
Συνεπώς, δεν είναι περίεργο, να υποστηρίζεις, δημοσίως, μάλιστα, ότι «ανάλογα με την απόφαση της Υγειονομικής Επιτροπής του Υπουργείου Υγείας η ΕΠΟ θα αποφασίσει τι θα εισηγηθεί για την παρουσία ή όχι θεατών στους ημιτελικούς αγώνες και στον Τελικό».
Όπερ σημαίνει, πως ακόμη και αν ο κ. Τσιόδρας και οι λοιποί της Υγειονομική Επιτροπής ανάψουν το πράσινο φως για την παρουσία θεατών στους αγώνες εσύ, η ΕΠΟ δηλαδή, θα αποφασίσεις «ότι οι αγώνες θα διεξαχθούν χωρίς την παρουσία θεατών».
Η ουσία είναι αλλού: Η Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία αποφάσισε να αρνηθεί την παρουσία θεατών στα γήπεδα διεξαγωγής των ημιτελικών του Κυπέλλου, ακόμη και εάν η αρμόδια Κρατική Υγειονομική Επιτροπή αποφασίσει να επιτρέψει την παρουσία θεατών στους αγώνες και επιβάλλει στις γηπεδούχες ομάδες ένα συγκεκριμένο πρωτόκολλο (ίσως αυτό που εισηγήθηκε η Super League 1).
Ερωτώ ήρεμα: Από πού έλκει η ΕΠΟ την αρμοδιότητα τη αυτή, δηλαδή να επιτρέπει ή να απαγορεύει την παρουσία θεατών στους αγώνες; Προκύπτει από το Καταστατικό της ή από κανένα Κανονισμό της αρμοδιότητα της Ομοσπονδίας να αποφασίζει, για οποιονδήποτε λόγο, διεξαγωγή αγώνα κεκλεισμένων των θυρών;
Προβλέπεται κάπου, (όπου θέλει ας ανατρέξει), δικαίωμα της ΕΠΟ να διεξάγονται αγώνες χωρίς θεατές, εάν δεν υπάρχει συγκεκριμένη, με απόφαση των δικαστικών οργάνων του ποδοσφαίρου, ποινή έδρας κεκλεισμένων των θυρών σε κάποια ομάδα από αυτές που διαγωνίζονται;
Υπάρχει στο πεδίο της αρμοδιότητας κανενός θεσμικού οργάνου του ποδοσφαίρου (ΕΠΟ, Ενώσεις, Λίγκες) αρμοδιότητα ανάλογη με αυτή του Υφυπουργού Αθλητισμού, που μπορεί να απαγορεύσει τη διεξαγωγή αγώνα με θεατές στις εξέδρες για λόγους ασφαλείας, όπως έγινε στου τελικούς του 2016 (Κοντονής) και του 2019 (Βασιλειάδης);
Η απόφαση της ΕΠΟ να διεξαχθούν οι ημιτελικοί αγώνες του Κυπέλλου «χωρίς θεατές στις εξέδρες» (σε περίπτωση θετικής απόφασης της Υγειονομικής Επιτροπής) σημαίνει ότι η Ομοσπονδία αρνείται τη βασική υποχρέωση του αθλήματος να υπακούει στο Καταστατικό και στους Κανονισμούς της;
Εάν, μια από τις διαγωνιζόμενες στην ημιτελική φάση του Κυπέλλου ΠΑΕ εκδώσει (με θετική την εισήγηση της Υγειονομικής Επιτροπής) εισιτήρια και τα διανείμει κανονικά, όπως ο Κ.Α.Π. προβλέπει στο άρθρο 26, εφαρμόζοντας ταυτόχρονα όλο το πρωτόκολλο της Υγειονομικής Επιτροπής, μπορεί να πει δημόσια η ΕΠΟ αν έχει οποιοδήποτε κανονιστικό πάτημα να αρνηθεί και να επιβάλλει οποιαδήποτε ποινή;
Δεν είναι κακό να είσαι υπάλληλος! Ούτε να γνωρίζουν όλοι ότι είσαι υπάλληλος. Κακό είναι να νομίζεις ότι με το υπαλληλίκι μπορείς να καταστρατηγείς το καταστατικό και τους κανονισμούς της Ομοσπονδίας και να αντιμετωπίζεις το ποδόσφαιρο ως λάφυρο. Ταλαίπωρε…
Υπάρχουν δικαστές στην Αθήνα!