Ο σέντερ της ΑΕΚ, Δημήτρης Μαυροειδής, αποκάλυψε πώς μετά την κατάκτηση του Basketball Champions League στο Final Four του ΟΑΚΑ, κράτησε για δύο ημέρες το τρόπαιο στο σπίτι του.
Αναλυτικά όσα ανέφερε στην «Ώρα»:
«Είχαμε ξεκινήσει μία χρονιά τότε, όχι πολύ δυνατά. Είχαμε ένα καλό ρόστερ με αρκετές βλέψεις. Δεν λέγαμε ότι πάμε να το πάρουμε. Θέλαμε να πάμε στο Final-4 σίγουρα. Είχαμε ξεκινήσει νωχελικά, δεν είχαμε δείξει σταθερότητα. Μετά ήρθε η αλλαγή, ανέλαβε ο κόουτς Σάκοτα. Ο Βινς (σ.σ. Χάντερ), με τον Κέβιν (σ.σ. Πάντερ), ήρθαν στην ομάδα. Όλα αυτά μαζί, συνέθεσαν μία πολύ καλή και πλήρη ομάδα, που μπορούσε να φτάσει πολύ ψηλά.
Όταν μάθαμε ότι το Final Four θα γίνει στην έδρα μας, οι απαιτήσεις έγιναν μεγαλύτερες αμέσως. Το κρίσιμο παιχνίδι για εμένα, ήταν ο ημιτελικός με τη Μούρθια. Αυτό ήταν το ματς που φοβόμουν περισσότερο. Στην έδρα σου, έχεις το βάρος για να παίξεις στον τελικό. Κάναμε πολλά λάθη, ήμασταν νευρικοί. Περισσότερο το κρατήσαμε αυτό το ματς, οι έμπειροι Έλληνες παίκτες.
Εγώ, ο Ξανθόπουλος, ο Βασιλόπουλος, ο Σάκοτα. Ήταν τρακαρισμένοι οι Αμερικανοί σε αυτό το ματς. Βγήκε στον πάγκο κάποια στιγμή, ένα παιδί από τους ξένους τότε και τον βλέπω ότι ήταν… άσπρος. Μου λέει: Τα χέρια μου, δεν βλέπω το καλάθι… Τελικά, τα καταφέραμε και στον τελικό δεν φοβόμουν τίποτα. Έλεγα, ότι οι Γάλλοι δεν θα δουν το καλάθι. Κερδίσαμε βάζοντας συνολικά 100 πόντους. Μπορώ να πω ότι είχαμε βάλει ήδη 15 πόντους από το… τζάμπολ, με τέτοια ατμόσφαιρα».
Όπως αποκάλυψε, το τρόπαιο εγκαταστάθηκε σπίτι του για δύο μέρες: «Το τρόπαιο το είχα για δύο μέρες σερί, στο σπίτι μου. Θυμάμαι ότι με καλούσαν να πάω σε εκπομπές τότε και πήγαινα μαζί με το τρόπαιο. Περάσαμε πολύ ωραία. Για εμένα, μπορώ να πω ότι αυτή ήταν η πιο ξεχωριστή στιγμή στην καριέρα μου. Μέσα στην έδρα μας, με τον κόσμο μας, σε γεμάτο γήπεδο. Ιδιαίτερα όταν βγαίναμε στην αρχή των αγώνων, για να κάνουμε ζέσταμα, μπορώ να πω ότι ανατρίχιαζα. Από το πρώτο ζέσταμα. Η στιγμή ήταν μοναδική. Ο γιατρός μας, μου έλεγε στο ζέσταμα, ότι δεν με έχει ξαναδεί ποτέ στη ζωή του, να τρέχω έτσι. Για να σκεφτεί κανείς, το πόσο δύναμη, μας έδινε ο κόσμος μας. Η διοργάνωση ήταν τρομερή, όπως την έφτιαξε ο πρόεδρος. Δεν ξέρω αν έχει γίνει ξανά ένα τέτοιο Final Four. Μέχρι και ο Πρίγκηπας Αλβέρτος ήρθε για να δει την ομάδα του, αλλά εμείς τον στεναχωρήσαμε».
Παράλληλα αναφέρθηκε και στα… σημάδια για τον τίτλο. «Στον τελικό, στην πρώτη φάση που μπαίνω, μου έχει μείνει η μπάλα στο τρίποντο και τελειώνει ο χρόνος της επίθεσης. Πετάω τη μπάλα και το βάζω με… πεταχτάρι. Τότε, η γυναίκα μου, είπε ότι δεν υπάρχει περίπτωση να χάσω. Ήταν και πολλά άλλα που είχαν γίνει τότε. Για παράδειγμα, ο Ξανθόπουλος είχε δει ένα όνειρο με ένα… φέρετρο, 2 βράδια πριν τον τελικό. Ήταν στη θάλασσα, μία φανέλα του Γιώργου Αμερικάνου. Κάνοντας τον συνειρμό μετά, με την ταινία για το 1968, καταλαβαίνετε το πώς επιδρά κάτι τέτοιο στην ψυχολογία. Γενικά, σε εκείνο το Final Four, ήταν ξεχωριστά όλα».
Όσο για τη φετινή πορεία, την κρίνει απόλυτα πετυχημένη μέχρι το «λουκέτο» που μπήκε λόγω κορωνοϊού, ενώ θεωρεί πως αν συνεχιζόταν η ΑΕΚ θα έφτανε ξανά στο Final Four του BCL: «Για τη φετινή ομάδα, να πω ότι είχαμε κάνει το καλύτερο δυνατό, μέχρι εκείνη τη στιγμή που ήρθε η διακοπή της σεζόν. Πήραμε το Κύπελλο στην Κρήτη, κερδίζοντας τον Προμηθέα. Στο πρωτάθλημα, είχαμε τρομερό σερί, ήμασταν δεύτεροι, κερδίσαμε και τον Παναθηναϊκό. Είχαμε τραυματισμούς, ήρθε η απώλεια του Σαντ-Ρος, μετά όμως έφτιαξαν τα πράγματα.
Θα μπορούσαμε να πετύχουμε αρκετά πράγματα. Πιστεύω θα περνάγαμε στο Final Four του BCL σίγουρα, αλλά ήρθε η διακοπή. Είναι τρομερό αυτό με τον κορωνοϊό, για όλους, γιατί είναι μία πρωτόγνωρη στιγμή, σίγουρα και για το μπάσκετ, αλλά και γενικά για τη ζωή όλων των ανθρώπων. Του χρόνου πιστεύω θα είναι δύσκολα τα πράγματα στο μπάσκετ. Ιδιαίτερα για τις ομάδες που δεν έχουν πολλούς χορηγούς και ισχυρούς προέδρους, πιστεύω θα μειώσουν αρκετά το μπάτζετ τους».