Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις κεφάλι στην απόκτηση της NOVA από τις τράπεζες που ελέγχουν τον δανεισμό της έχει πάρει η εταιρεία BC Partners, μέσω της θυγατρικής της στον τηλεπικοινωνιακό τομέα United Group. Το τίμημα ανάλογο, σχεδόν, με αυτό που προσέφερε η Alter Ego, συμφερόντων κ. Μαρινάκη, χωρίς η προσφοράς να ευδοκιμήσει, προφανώς για πολιτικούς λόγους.
Άνθρωπος – κλειδί στη διαδικασία εξαγοράς αλλά και «αφεντικό» στις εταιρείες παρουσιάζεται ο κ. Νίκος Σταθόπουλος (με Χάρβαρντ παρακαλώ), μέλος του «Gold Fifty» σε επιρροή στις ευρωπαϊκές αγορές.
Σημειώνεται, πως η United Group εμφανίζεται να έχει, σε ετήσια βάση, περί το 1,5 δισεκατομμύριο ευρώ σε πωλήσεις, κέρδη περί τα 500 εκατομμύρια ευρώ και ρευστότητα περί τα 250 εκατομμύρια ευρώ.
Όσον αφορά στη μητρική BC Partners εν έτει 2015 εμφανίζονταν, στη διαδικασία εξαγοράς μιας φαρμακευτικής εταιρείας, να διαχειρίζεται επενδυτικό κεφάλαιο 13 δισεκατομμυρίων ευρώ. Είναι, σύμφωνα με ένα προφίλ που κυκλοφόρησε στα ΜΜΕ, μια από τις ελάχιστες στην Ευρώπη που ειδικεύεται στις επιθετικές εξαγορές και στη συνέχεια στην ανάπτυξη, μέσω νέων επενδύσεων, εταιρειών που έχουν προοπτικές, αλλά συγκυριακά αντιμετωπίζουν σοβαρότατα προβλήματα.
Αυτά, σε πρώτη ανάγνωση. Η εικόνα των δισεκατομμυρίων, που χορεύουν στους δρόμους και περιμένουν τους ξύπνιους να τα θερίσουν, έλκει, όπως το φως τις μύγες, τις πτωχευμένες (πλην μιας-δυο) ΠΑΕ σε μια διαδικασία συνεννόησης, ώστε μετά την ολοκλήρωση της εξαγοράς να κινηθούν κεντρικά για να διαχειριστούν τα τηλεοπτικά δικαιώματα του πρωταθλήματος (ίσως και του κυπέλλου).
Διάφορα «μικροζητήματα» ξεκινούν από τη δεύτερη ανάγνωση. Η εικόνα, είτε της σημερινής διοίκησης της Λίγκας, είτε «τριμελών επιτροπών από πέντε άτομα», από αυτές που αποφασίζονται εν ριπή οφθαλμού και μετά τις ξεχνάνε κι όσοι τις αποτελούν, να κάθονται απέναντι από τον κ. Σταθόπουλο ή από τα εξαπτέρυγα του και να επιχειρούν να συνομιλήσουν με όρους αγοράς για μια κεντρική συμφωνία σε βάθος χρόνου, είναι τρομακτική.
Είναι, σε μεταφορά, η εικόνα του πορτοφολά της γειτονιάς που στέκει απέναντι στο «νονό» της αγοράς των τηλεοπτικών δικαιωμάτων, περιστοιχισμένο από τους δολοφόνους κι έξοδοι διαφυγής απλώς δεν υπάρχουν.
Είναι σαφές πως το τοπίο στα τηλεοπτικά δικαιώματα στο ελληνικό πρωτάθλημα αλλάζει και μάλιστα δραματικά.
Ο κ. Σταθόπουλος ούτε χριστιανός δηλώνει, ούτε καμία διάθεση να πετάξει λεφτά σε ένα τρύπιο πιθάρι δείχνει. Ένα εξευγενισμένο είδος «οικονομικών δολοφόνων» (όρος που είχε γίνει διάσημος από το βιβλίο του Τζον Πέρκινς το 2004) εκπροσωπεί. Το κέρδος τον συνεγείρει και η μονοπωλιακή θέση της NOVA στην ελληνική αγορά ποδοσφαιρικού θεάματος του προσφέρει το ασφαλέστερο διαβατήριο για να φτάσει κοντά στο στόχο του, όποιος και αν είναι αυτός.
Είναι προφανές πως οι όροι μιας συνεργασίας με τη Λίγκα (αν ποτέ προκύψει η κεντρική διαχείριση) δεν θα είναι (ή θα ακούγονται) απλώς σκληροί. Θα είναι θανατεροί. Αφόρητοι. Αβάσταχτοι.
Απέναντι στον κ. Σταθόπουλο και στους ασπρογιακάδες του δεν υπάρχει ούτε χαραμάδα για τις παλιές συνήθειες.
Μπορούν οι εγχώριες ΠΑΕ με την ψυχολογία του κυνηγού του δεκάρικου να επιβιώσουν σε ένα καθεστώς διαχείρισης τόσο σκληρό και περιοριστικό, που ούτε ανάσα δεν θα τους επιτρέπει αν δεν την εγκρίνει;
Πιστεύει, βάσιμα, κανείς πως μια κεντρική διαχείριση με μικροεξυπηρετήσεις, με προκαταβολές και άλλες ελληνικούρες έχει καμία τύχη απέναντι σε εταιρείες εξαγορών, που έχουν αποφασίσει, βάσει σχεδιασμού, σήμερα πως θα κινηθούν μετά από δύο χρόνια;
Πρώτες απορίες (επισημάνσεις αν θέλετε) για μια εξαιρετικά πιθανή πραγματικότητα που περιμένει τους εγχώριους προεδράρες όταν (και αν) με το καλό ξεκινήσουν για το μεγάλο ταξίδι της διαπραγμάτευσης.
Πολλά περισσότερα θα προκύψουν όταν οι ΠΑΕ καταφέρουν (αν συμβεί ποτέ αυτό) να συνεννοηθούν και να αποφασίσουν τι, ακριβώς, πουλάνε, με ποιους όρους, ποιες δεσμευτικές προϋποθέσεις και σε τι ποσό.