Ο πρωταθλητής Ελλάδας το 2018 στο μπιτς βόλεϊ και μέλος της Εθνικής στην άμμο, Άγγελος Μανδηλάρης ήταν καλεσμένος στην εκπομπή της Ομοσπονδίας στο instagram.
Ο εκ των κορυφαίων αθλητών τα τελευταία χρόνια στο κολλεγιακό πρωτάθλημα της Αμερικής με το Barton College, από τη Βόρεια Καρολίνα όπου βρίσκεται, μίλησε για την κατάσταση που επικρατεί στις Η.Π.Α. με τον κορωνοϊο, για τις σπουδές του αλλά και τις σκέψεις του για το μέλλον του σε σάλα και άμμο.
Αναλυτικά:
Για την κατάσταση στην Αμερική: «Η σχολή έχει κλείσει αλλά κάνουμε μέσω διαδικτύου τα μαθήματα. Έχουμε ακόμα δύο εβδομάδες και μετά θα τελειώσουμε. Δεν μπορείς να βγεις έξω χωρίς λόγο, μόνο για σούπερ μάρκετ ή για καμία βόλτα. Είναι ήρεμη η κατάσταση στη Βόρεια Καρολίνα με κρούσματα. Δεν χρειάζεται εδώ να στείλουμε κάποιο μήνυμα ή να έχουμε κάποιο χαρτί μαζί μας για να βγούμε. Προσωπικά είμαι καλά, έχω την σχολή μου, κάνω την γυμναστική μου και είμαι εντάξει. Θα προτιμούσα να παίζω βόλεϊ αλλά δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα».
Αν θα ανοίξουν τα γυμναστήρια στην Αμερική: «Έτσι λένε ότι σιγά σιγά θα ανοίξουν. Όμως σε κάποιες πολιτείες γίνεται χαμός με κρούσματα και καλύτερο θα ήταν να μην ανοίξουν».
Για τις σπουδές του στο Barton College: «Σε δύο εβδομάδες τελειώνω την σχολή μου γενικά και θα επιστρέψω στην Ελλάδα μετά. Θεωρητικά θα μπορούσα να κάνω στην Ελλάδα τα μαθήματα μέσω διαδικτύου αλλά είναι και η διαφορά ώρας που το δυσκολεύει λίγο. Προτίμησα να μείνω και να τελειώσω και μετά να γυρίσω».
Για το μέλλον του: «Έχω μερικές προτάσεις αλλά ακόμα κοιτάω τι είναι καλύτερο για εμένα. Έχω καιρό ακόμα και θέλω να πάρω την καλύτερη απόφαση για μένα. Αυτή τη στιγμή είμαι 50-50, δεν ξέρω ακόμα αν θα κάνω μόνο βόλεϊ ή θα κάνω και μεταπτυχιακό. Προσπαθώ να αποφασίσω αυτό το διάστημα. Θα προτιμούσα να παίξω μπιτς βόλεϊ, αλλά δεν έχω κάποια πρόταση για την άμμο, παρά μόνο για σάλα στο εξωτερικό. Ίσως παραμείνω και έναν χρόνο ακόμα Αμερική γιατί επειδή ακυρώθηκε φέτος το κολλεγιακό, θα μπορώ να παίξω άλλη μία σεζόν εδώ σε άλλο πανεπιστήμιο».
Για τις συνθήκες ενός αθλητή βόλεϊ στην Αμερική: «Είναι σαν να είσαι επαγγελματίας παίκτης, με την διαφορά ότι πρέπει να πας και στο μάθημα και να διαβάσεις. Εγώ χρειάζομαι να δουλεύω για να βγάζω τα έξοδα μου. Όλα είναι σε μικρές αποστάσεις και είναι όλα επαγγελματικά. Το πανεπίστημιό μου αν και μικρό, έχει φοβερές εγκαταστάσεις. Κάποιοι παραπονιούνται αλλά για εμένα είναι καταπληκτικά. Τεχνικά το βόλεϊ πάνω κάτω είναι το ίδιο με την Ευρώπη. Κυρίως ασχολούνται με την τακτική σε συνθήκες παιχνιδιού και οι προπονήσεις είναι σε αυτές τις συνθήκες. Παντού λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο και όταν με το καλό τους παίρνουν στην Εθνική, ξέρουν όλοι πως να παίξουν μεταξύ τους».