Ο Γκερμάν Τσιστιάκοφ είναι ένας από τους πολλούς παράγοντες που αποχώρησαν από τον ΠΑΟΚ με τη στάμπα του αποτυχημένου. Ξεχασμένος από το ποδόσφαιρο, η ρωσική ιστοσελίδα sport-express.ru τον θυμήθηκε μέρες που είναι για να μιλήσει για τις μέρες του στην Ανζί, τη συνύπαρξη με τον Ρομπέρτο Κάρλος και βέβαια, τη συνεργασία με τον Ιβάν Σαββίδη. Η οποία έληξε άδοξα όταν ο πρόεδρος του ΠΑΟΚ τον… παραίτησε μετά τον διασυρμό στον τελικό του κυπέλλου από τον Παναθηναϊκό (4-1 το 2014).
Ο άλλοτε στενός συνεργάτης του Ιβάν Σαββίδη αποθέωσε το πρώην αφεντικό του, έκανε… γαργάρα την μπούκα με το πιστόλι στον αγώνα με την ΑΕΚ και ενημέρωσε το ρωσικό κοινό πως ο Ολυμπιακός είναι «ψευδοηγεμόνας του ελληνικού ποδοσφαίρου». Το οποίο ρωσικό κοινό είδε τους Πειραιώτες στην αρχή της σεζόν να διαλύουν μέσα – έξω την Κράσνονταρ. Ξέχασε επίσης να τοποθετηθεί σχετικά με τα περιβόητα sms που παρουσίασε ο Γιώργος Δώνης στο δικαστήριο και στα οποία τον «συμβούλευε» να παραιτηθεί γιατί θα τον σκοτώσουν. Και εννοείται πως ξέχασε να μιλήσει για το μεγαλύτερο δεδικασμένο σκάνδαλο στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου, την υπόθεση πολυϊδιοκτησίας μεταξύ ΠΑΟΚ και Ξάνθης…
Διαβάστε αποσπάσματα από τη συνέντευξη του κυρίου Τσιστιάκοφ:
Για το ελληνικό ποδόσφαιρο και τον ΠΑΟΚ: «Όλα είναι διαφορετικά στην Ελλάδα. Η χώρα, η νοοτροπία, το ποδόσφαιρο. Εγώ στάθηκα τυχερός. Χάρη στον ιδιοκτήτη, είχα την μοναδική ευκαιρία να χτίσω κάτι από την αρχή. Πριν ο Ιβάν Σαββίδης πάρει τον ΠΑΟΚ, έναν σύλλογο με λαμπρή ιστορία, δεν υπήρχε σχεδόν τίποτα. Χρήματα; Όχι. Στρατηγική; Όχι. Υπήρχαν δάκρυα στην ομάδα και στις κερκίδες αόριστες προοπτικές. Ο Σαββίδης έσωσε τον ΠΑΟΚ, τον καθάρισε από τα χρέη, παρότι ήταν μία μεγάλη και σκληρή δουλειά. Το κλαμπ χρωστούσε παντού. Σε ποδοσφαιριστές, σε ατζέντηδες, σε άλλες ομάδες και στο ελληνικό κράτος.
Ωστόσο τα καταφέραμε. Με δουλειά που ήταν βασισμένη πάνω στις καλύτερες πρακτικές του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, σχεδόν αμέσως ο ΠΑΟΚ έγινε ο κύριος ανταγωνιστής του ψευδοηγεμόνα του ελληνικού ποδοσφαίρου, του Ολυμπιακού. Τώρα ο ΠΑΟΚ μπορεί δικαίως να είναι υπερήφανος τόσο για τους τίτλους του όσο και για τη σαφή οικονομική του κατάσταση, ως παράδειγμα ενός υγιούς ποδοσφαιρικού έργου σε μια οικονομικά ανθυγιεινή ευρωπαϊκή χώρα».
Τα χαρακτηριστικά του ελληνικού ποδοσφαίρου: «Το κύριο χαρακτηριστικό είναι ότι πως το κλαμπ για τους οπαδούς είναι το απόλυτο φετίχ, το πρώτο πάθος. Αυτό, παρεμπιπτόντως, λείπει εξαιρετικά στη Ρωσία. Στην Ελλάδα, το ενδιαφέρον για κάθε στιγμή στη ζωή της ομάδας και τις συνθήκες λειτουργίας της, βρίσκεται σε άνευ προηγουμένου επίπεδο. Αν πήγαινα να πιω καφέ κάπου, ήταν αδύνατο να το κάνω ήρεμα.
Μου έλεγαν ποιος πρέπει να φύγει από την ομάδα, ποιος πρέπει να έρθει, πως θα είμαστε σίγουροι πως θα κερδίσουμε έναν αγώνα, πως θα έπρεπε η ομάδα να προπονείται. Στην αρχή, ήταν ασυνήθιστο και ενοχλητικό. Αλλά όταν βλέπεις πως όλα εξαλείφονται στη φρενίτιδα της ενέργειας στην κερκίδα, καταλαβαίνεις τι σημαίνει δωδέκατος παίκτης. Σας διαβεβαιώνω ότι υπήρχαν αγώνες που κερδίσαμε χάρη στον κόσμο. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι είναι σχεδόν αδύνατο να κερδίσεις τον ΠΑΟΚ στο σπίτι του, δείτε τα στατιστικά στοιχεία.
Για το τι κατάφερε στον ΠΑΟΚ και τι όχι: «Προσωπικά δεν κατάφερα το σημαντικότερο πράγμα. Να κατακτήσω ένα τρόπαιο. Ήμασταν κοντά, αλλά χάσαμε στον τελικό του Κυπέλλου. Δεν μπορούσα μετά να το αντέξω. Έσπασα, έφυγα. Χωρίς την οικογένειά μου, σε ένα ασυνήθιστο περιβάλλον. Σε γενικές γραμμές, πήρα ένα καλό μάθημα. Μην στρίβεις, πρέπει να υπομένεις. Μετά από όλα αυτά, όλα έγιναν σωστά και τα αποτελέσματα ήρθαν».
Για τον Ιβάν Σαββίδη και την άποψη που έχουν πολλοί λόγω της εικόνας του με το πιστόλι στο παιχνίδι με την ΑΕΚ: «Η άποψή μου είναι εντελώς διαφορετική. Δεν θα ανακατέψω την ποδοσφαιρική ιστορία του Σαββίδη στην Ελλάδα, δεν ήμουν μέσα στο γήπεδο, οπότε δεν μπορώ να κρίνω. Ίσως στον ΠΑΟΚ συνάντησα έναν σοφό και δυνατό άνθρωπο που έσωσε πραγματικά το σύλλογο και με αυτό έσωσε ένα σημαντικό μέρος του πληθυσμού της χώρας από κατάθλιψη.
Είχαμε πολλές συζητήσεις και έντονες συνομιλίες, μερικές φορές μέχρι το πρωί. Αλλά, κατά κανόνα, αυτό που ζήτησε και επέμεινε ο μεγαλομέτοχος αποδείχθηκε αληθινό. Επιπλέον, οι ιδιαιτερότητες της χώρας ήταν πολύ πιο ξεκάθαρες και πιο κοντά σε αυτόν. Είμαστε ακόμα φίλοι και εκτιμώ αυτήν τη φιλία πάρα πολύ. Το γεγονός ότι είναι συναισθηματικός και καυτός, είναι μέρος του χαρακτήρα του. Ένας άλλος δεν θα το έκανε στην Ελλάδα. Τέλος πάντων, οι ποδοσφαιρικοί σύλλογοι δεν αγοράζονται με κρύο κεφάλι».
Για τα οικονομικά δεδομένα στο ελληνικό ποδόσφαιρο: «Στην Ελλάδα το ποδόσφαιρο μοιάζει περισσότερο με μια επιχείρηση. Τουλάχιστον δεν υπάρχει χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό, όπως στη Ρωσία. Όμως, η κλίμακα του πρωταθλήματος είναι μικρή. Ορισμένοι σύλλογοι έχουν ετήσιο μπάτζετ μόνο 3-4 εκατομμύρια ευρώ. Υπάρχουν λίγα καλά στάδια, μερικά από αυτά είναι σε άθλια κατάσταση.
Υπάρχει ένα πρόβλημα στο ελληνικό πρωτάθλημα, για πολύ καιρό υπήρχε, στην πραγματικότητα για χάρη μιας ομάδας. Εξ ου και η διαφθορά και τα σκάνδαλα στην διαιτησία, αλλά παρ ‘όλα αυτά, το πρωτάθλημα έχει μια πιο σωστή και υγιή πλατφόρμα από τη δική μας. Και όλα τα ντέρμπι, παρεμπιπτόντως, με πρωτοβουλία του ΠΑΟΚ, κρίνονται τώρα από ξένους διαιτητές».
Για τον ρόλο του Τσιστιάκοφ στον ΠΑΟΚ και αν είχε εμπλοκή στις μεταγραφές: «Έπρεπε να ασχοληθώ με τα πάντα . Από αθλητικές δραστηριότητες έως το μάρκετινγκ. Το κλαμπ χτίστηκε σχεδόν από το μηδέν, η ομάδα διαχείρισης ήταν μικρή και όλοι δούλευαν όλο το εικοσιτετράωρο. Χαίρομαι που είδα τον Λούκας στην ομάδα, αλλά δεν μιλούσα για συγκεκριμένους ποδοσφαιριστές. Χαίρομαι που με την πάροδο του χρόνου, μέσω κοινών προσπαθειών, ο ΠΑΟΚ μετατράπηκε σε μία ισχυρή και ισορροπημένη ομάδα, η οποία κατάφερε να κάνει θόρυβο στην Ευρώπη και στο ελληνικό πρωτάθλημα να είναι φαβορί».