Ο Ολυμπιακός υπέστη εξόφθαλμη αδικία στον Βόλο, που γίνεται ακόμα μεγαλύτερη αν αναλογιστεί κανείς την ύπαρξη του περιβόητου VAR. Δεν ήταν η πρώτη φετινή, αφού έχουν προηγηθεί κάμποσες ακόμη. Όπως το πρώτο πέναλτι στον Ποντένσε στο ματς με τον ΠΑΟΚ, σε χρονικό σημείο που θα άλλαζε κάθε κουβέντα για το αποτέλεσμα. Σε αυτές τις δυο κομβικές φάσεις ωστόσο εστιάζεται εν πολλοίς η αλλοίωση του πρωταθλήματος σε ό,τι έχει να κάνει με την κορυφή. Και δε χρειάζεται καν να πιάσουμε κραυγαλέες φάσεις εις βάρος του ΠΑΟΚ που δεν δόθηκαν, όπως το διπλό πέναλτι στην Τρίπολη ή το φάουλ στο νικητήριο γκολ με τον Πανιώνιο.
Λίγες ώρες μετά το τέλος του αγώνα στον Βόλο και τις διαμαρτυρίες των ανθρώπων του Ολυμπιακού, εμφανίστηκαν κάποιοι… φιλίστορες που θυμήθηκαν όχι μόνο το οφσάιντ του Κατσουράνη (όπως ο διερμηνέας της ΠΑΕ Βόλος, Αχιλλέας Μπέος), αλλά και το πέναλτι του Παπουτσέλη. Και δωσ’ του οι εξυπνάδες στα social media, ακόμα και από πιτσιρίκια που δεν είχαν καν γεννηθεί τον Δεκέμβρη του 1996.
Δυστυχώς για όλους αυτούς, η ιστορία δεν μπορεί να παραχαραχτεί. Σε εκείνο το ομολογουμένως αδιανόητο οφσάιντ στον Κατσουράνη, οι Πράσινοι είχαν κάθε λόγο να διαμαρτύρονται. Ας υποθέσουμε όμως ότι το γκολ μετρούσε αλλά και ότι ο Ολυμπιακός δεν θα πετύχαινε άλλο, όπως συνέβη στις καθυστερήσεις. Μέσα από αυτές τις υποθέσεις λοιπόν, το τέλος του αγώνα θα έβρισκε τον Ολυμπιακό στο +4 και με πρόγραμμα σαφώς πιο ευνοϊκό από εκείνο του ΠΑΟ. Θα μπορούσε ένα ακυρωμένο γκολ να αλλάξει τη μοίρα ολόκληρου του πρωταθλήματος; Εκ των πραγμάτων όχι, αφού οι Ερυθρόλευκοι ήταν ανώτεροι από την αρχή ως το τέλος της σεζόν. Απλώς, θα έπαιρναν τον τίτλο με δυο ήττες από τους Πράσινους…
Για την περίπτωση του Παπουτσέλη, είναι ανέκδοτο και να το συζητάμε. Σε μια φάση που εκτυλίχθηκε πολύ γρήγορα και που κάλλιστα θα μπορούσε να μπερδέψει οποιονδήποτε, ο διαιτητής αντί να δώσει φάουλ λίγα εκατοστά έξω από την περιοχή, έδωσε πέναλτι. Η αποβολή του Καλιτζάκη ήταν δεδομένη, οπότε όλη η κουβέντα στράφηκε στο πέναλτι. Ο Ολυμπιακός νίκησε, κατέκτησε το πρωτάθλημα με δώδεκα βαθμούς διαφορά από την ΑΕΚ, ενώ ο ΠΑΟ τερμάτισε έκτος με 20 λιγότερους από το πρωταθλητή. Τι θα μπορούσε να έχει αλλάξει δηλαδή αν υποθέσουμε ότι κατάφερνε να πάρει μια ηρωική – ελέω παίκτη λιγότερου – ισοπαλία; Προφανώς τίποτε.
Μονάχα μια διαιτητική απόφαση στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου έχει αλλοιώσει ένα ολόκληρο πρωτάθλημα. Την άνοιξη του 2004, όταν ο Γιώργος Δούρος τιμώρησε τον Τζιοβάνι με κόκκινη κάρτα, αλλά δεν τόλμησε να δώσει το πέναλτι και την αποβολή του Σωτήρη Κυργιάκου. Σε ένα ματς που ουσιαστικά έκρινε τον τίτλο, ο Παναθηναϊκός ευνοήθηκε σκανδαλωδώς μένοντας με έντεκα παίκτες στο γήπεδο και γλιτώνοντας ένα πέναλτι με το οποίο πιθανόν να γνώριζε την ήττα – και σίγουρα θα έχανε το πρωτάθλημα. Δύσκολα θα εορταστεί η επέτειος του Δούρου στο κανάλι του Ιβάν Σαββίδη, όπως συνέβη με το πέναλτι του Παπουτσέλη τις προάλλες. Το σίγουρο είναι πως όλοι αυτοί οι πονεμένοι γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα την αλήθεια, όπως αναγνωρίζουν και εκείνον που ευθύνεται για τον πόνο τους. Όταν μάλιστα προκύπτει και… χαρτζιλίκι, τότε μέχρι και ο γάιδαρος μπορεί να πετάξει…