Την κεντρική είσοδο του πρωθυπουργικού Μεγάρου πέρασε σήμερα το πρωί ο κ. Ιβάν Σαββίδης σε μια προγραμματισμένη και ανακοινώσιμη, με επίσημο δελτίο Τύπου από το πρωθυπουργικό γραφείο, συνάντηση με τον κ. Μητσοτάκη.
Αναμενόμενη η εξέλιξη, ειδικά η είσοδος στο Μαξίμου από την κεντρική πόρτα. Όπως είναι ευρέως γνωστό ο εκ Ρωσίας ομογενής επιχειρηματίας έδειχνε να έχει ιδιαίτερη αδυναμία στην πλαϊνή είσοδο του Μεγάρου στα τέσσερα και κάτι ψιλά χρόνια διακυβέρνησης της χώρας από το παρεάκι Τσίπρα, Φλαμπουράρη, Παππά (με ολίγη από Κοντονή και Βασιλειάδη).
Η είσοδος και μόνο του κ. Σαββίδη στο Μέγαρο Μαξίμου είναι μια «είδηση αφ’ εαυτής» με δεδομένες και γνωστές τις βάσιμες (;) πολιτικές εκτιμήσεις του ιδιοκτήτη της ΠΑΕ ΠΑΟΚ σύμφωνα με τις οποίες «ο Μητσοτάκης δεν θα γίνει ποτέ πρωθυπουργός». Στην ουσία ο κ. Σαββίδης έφτασε η ώρα να συναντήσει έναν «ποτέ πρωθυπουργό». Όπως και να το δει κανείς είναι μια τεράστια επιτυχία στην παγκόσμια πολιτική ιστορία! Δεν έχει ξαναγίνει…
Δεν απαιτούνται μαντικές ικανότητες για να αντιληφθεί ακόμη κι … ο Κωνσταντινέας την αμηχανία της στιγμής, την ώρα που ο επισκέπτης καλείται να χαιρετήσει δια χειραψίας έναν «ποτέ πρωθυπουργό». Ούτε χρειάζεται η αποτύπωση της εικόνας για να καταγραφεί η (ανθρώπινη) ικανοποίηση του κ. Μητσοτάκη να υποδέχεται ως «νυν πρωθυπουργός» ένα κορυφαίο αρνητή και αντίπαλο του στα προηγούμενα χρόνια.
Ακόμη και σε ένα εξαιρετικά δυτικόφρονα και απολύτως θεσμικό πρωθυπουργό δικαιολογείται μια στιγμή ανθρώπινης ικανοποίησης.
Ότι ο κ. Μητσοτάκης δέχθηκε να συναντήσει τον κ. Σαββίδη είναι σαφές δείγμα πολιτικού πολιτισμού σε μια χώρα που βιώνει με δραματικό, πολλές φορές, τρόπο τεχνητές εντάσεις με καθαρό επικοινωνιακό χαρακτήρα.
Ότι η συνάντηση ανακοινώθηκε και δημοσιοποιήθηκε, ως ένα βαθμό, το περιεχόμενο της είναι προς το συμφέρον των δυο πλευρών και της ορθής διακυβέρνησης.
Ότι ο κ. Σαββίδης είναι απολύτως βέβαιο πως δεν χρειαστεί ξανά να αναφωνήσει (εξερχόμενος από την περίφημη πλαϊνή είσοδο του Μαξίμου, σύμφωνα με τον αστικό μύθο) «εκατόν πενήντα εκατομμύρια έδωσα, πως δεν φτάνουν;» για να διευκολυνθούν, επίσημα και νομιμότατα, διάφορες, επίσης νόμιμες, επενδυτικές πρωτοβουλίες του μεταξύ των οποίων και το νέο γήπεδο του ΠΑΟΚ είναι κανονική και μη αμφισβητήσιμη πρόοδος.
Η ελληνική κοινωνία έχει μεγάλη και συμβολική ανάγκη ανάλογες συναντήσεις μεταξύ ανθρώπων που έχουν συγκεκριμένες θεσμικές αρμοδιότητες και ευθύνες και χρειάζεται να τους βλέπει, να διαβάζει πως συναντήθηκαν, μίλησαν, συνεργάστηκαν, συμφώνησαν…
Είναι απολύτως βέβαιο πως «οι παλιές καλές εποχές» του Σαββίδη με τις αγκαλίτσες και τα φιλάκια με τον Φλαμπουράρη και το υπόλοιπο Τσιπρέϊκο ανήκουν πλέον στο παρελθόν. Δίδαξαν, όμως, πολλά και είναι στην ευθύνη του ιδιοκτήτη της ΠΑΕ ΠΑΟΚ να τα εκτιμήσει και να τα αξιολογήσει για το παρόν και το μέλλον του σε αυτή την κοινωνία, σε αυτή την οικονομία σε αυτό το ποδόσφαιρο.
Όσοι συγκρούστηκαν, κυνηγήθηκαν, ταλαιπωρήθηκαν, πλήρωσαν ακριβά το παρεάκι του κ. Σαββίδη στις μαύρες μέρες «της κάθαρσης και της εξυγίανσης» χαίρονται σήμερα διπλά. Η κανονικότητα δεν μπορεί παρά να χαροποιεί κανονικούς πολίτες, έστω και αν υπέφεραν πολύ σκληρά.
Υ.Γ. Αναμένονται με εξαιρετικό ενδιαφέρον οι αντιδράσεις της γνωστής επικοινωνιακής συμμορίας σε ανάλογες συναντήσεις με άλλου επιχειρηματίες. Θα έχει μεγάλη σημασία η γραμμή που θα δοθεί για το παρόν και το άμεσο, τουλάχιστον, μέλλον…