Σε συνέντευξή του στο επίσημο σάιτ της ΑΕΚ ο Ηλίας Παπαθεοδώρου χαρακτήρισε την νέα του πορεία με τους «κιτρινόμαυρους» ως την μεγαλύτερη πρόκληση της καριέρας του. Ανάμεσα σε όσα δήλωσε, τόνισε πως ο πρόεδρος της ΚΑΕ, Μάκης Αγγελόπουλος, ικανοποίησε όλες του τις επιθυμίες προκειμένου να κάτσει στον πάγκο της «Ένωσης».
Αναλυτικά η συνέντευξη:
– Αθηναϊκός, Λαρισαϊκός, Μαρκόπουλο, Κηφισιά και μετά όλα πήραν το δρόμο τους. Δύο χρυσά με τις (μικρές) Εθνικές ομάδες, νταμπλ στο Καζακστάν, ικανοποιητική πορεία με τον ΠΑΟΚ και τώρα η ΑΕΚ. Πώς θα χαρακτήριζες με λίγα λόγια αυτή τη διαδρομή; «Δεν είναι εύκολο να συνειδητοποιήσεις, ότι έχουν περάσει αρκετά χρόνια. Τα χρόνια αυτά βέβαια, πέρασαν πάρα πολύ όμορφα για μένα. Δημιουργικά. Από ‘κει και πέρα, είμαι χαρούμενος, που βρίσκομαι πλέον εδώ. Είναι η πιο μεγάλη πρόκληση της καριέρας μου».
– Όταν κάνεις «φλας μπακ», τι θυμάσαι πιο πολύ από το παρελθόν; «Η διαδικασία ανέλιξης ενός προπονητή θεωρώ, ότι περνάει από διαφορετικά στάδια. Εγώ θυμάμαι πάντα με πολύ όμορφο τρόπο όλη αυτή τη διαδικασία είτε στις μικρές ηλικίες που δούλεψα, από την πρώτη ομάδα μου τον Αθηναϊκό, είτε στα τοπικά Πρωταθλήματα με τον Λαρισαϊκό, το Μαρκόπουλο και την Κηφισιά. Το πέρασμα από τις εθνικές ομάδες, τη δοκιμασία στο εξωτερικό σ’ ένα ιδιαίτερο και πολύ δύσκολο Πρωτάθλημα. Την πορεία μου με τον ΠΑΟΚ και τώρα η ΑΕΚ. Πρόκειται για μία πολύ όμορφη διαδρομή, με συναισθήματα πάντα χαράς. Αναπολείς και τις στιγμές που έχεις περάσει σε πιο δύσκολες συνθήκες, αλλά όλα είχαν την ομορφιά τους».
– Πού γεννήθηκες… Στον Κορυδαλλό, που αναφέρει η Wikipedia; «Καμία σχέση. Στο Βύρωνα γεννήθηκα. Αυτή είναι η γειτονιά μου».
– Και καταγωγή; «Είμαι από την Ήπειρο. Ο πατέρας μου ήταν από το νομό Θεσπρωτίας. Μεγαλώσαμε, όμως, στην Αθήνα».
– Τι ήθελες να γίνεις όταν… μεγαλώσεις; «Από πολύ μικρός μ’ έβαλε ο πατέρας μου στον αθλητισμό. Δεν έκανα άλλες σκέψεις. Η φαντασία μου πήγαινε κατευθείαν σε πράγματα που είχαν σχέση με τον αθλητισμό. Ήθελα να παίξω μπάσκετ σε όσο το δυνατόν υψηλότερο επίπεδο. Όταν όμως αντιμετώπισα ένα πρόβλημα τραυματισμού, συνειδητοποίησα, ότι δεν είχα τη δυνατότητα και την ποιότητα να παίξω σε υψηλό επίπεδο και έτσι στράφηκα στην προπονητική. Ήθελα να κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ χωρίς να έχω στο μυαλό μου την εξέλιξη. Δεν ήταν κάτι προβλεπόμενο αυτό. Ευχαριστιόμουν αυτό, που έκανα. Τις περισσότερες φορές είχε επιτυχία και έτσι ήρθε η εξέλιξη».
– Προέρχεσαι από… «τζάκι» ή από μικροαστική οικογένεια; «Από μικροαστική. Ο (αείμνηστος) πατέρας μου ήταν δημόσιος υπάλληλος και η μητέρα μου δούλευε πάντα σε ιδιωτικές επιχειρήσεις».
– Ως μαθητής, στο σχολείο, ήσουν καλός; «Ήμουν μέτριος. Τελειώνοντας το Λύκειο, πήγα φαντάρος και είχα πει τότε, ότι θα παίξω μπάσκετ. Ξεκίνησα από μικρός , με το ποδόσφαιρο όπως όλα τα παιδιά, αλλά στα δώδεκά μου επηρεασμένος και από την επιτυχία του 1987 στο Ευρωμπάσκετ ασχολήθηκα μόνο μ’ αυτό. Επίσης, το καλό ήταν, ότι δεν είχα πίεση από το σπίτι στο τι θα κάνω. Με βοήθησαν οι γονείς κι αυτό μού βγήκε σε καλό».
– Θάλασσα ή βουνό; «Πιο πολύ… θάλασσα, αλλά είναι σε… διαφορετικές εποχές. Νομίζω και η ηρεμία που σου προσφέρει το βουνό, η κοντινή απόσταση που έχεις με τον ουρανό, είναι ένας ωραίος συνδυασμός».
– Στην πρώτη σου συνέντευξη Τύπου ως προπονητής της ΑΕΚ, δήλωσες με νόημα «με λένε Παπαθεοδώρου Ηλία». Είναι ακόμη στο μυαλό σου η περίοδος αυτή της έντονης κριτικής; Σε φόβισε κάτι τότε; «Δεν με φόβισε κάτι. Θα έλεγα, ότι το έχω συνηθίσει. Είμαστε άνθρωποι όμως, που καθημερινά κρινόμαστε. Το συγκεκριμένο θέμα το έχω ξανασυναντήσει, οπότε αυτό, που πρέπει να κάνω είναι να το διαχειριστώ, να το προσπεράσω και ν’ αποδείξω με τη δουλειά μου, ότι αξίζει να βρίσκομαι σε μία ομάδα, όπως η ΑΕΚ».
– Ήταν η στάση του κ. Αγγελόπουλου που μαλάκωσε την ψυχή σου τότε; «Θα έλεγα, ότι η στήριξη του Προέδρου μού έδωσε ακόμη μεγαλύτερο κίνητρο, για να κάνω ακόμη καλύτερα τη δουλειά μου στην ΑΕΚ. Γενικά, όμως, όλος ο οργανισμός της ομάδας, από την πρώτη στιγμή με έχει αγκαλιάσει και μου έχει φερθεί πολύ όμορφα. Μ’ έχει στηρίξει σε όλες μου τις επιλογές και αυτό για μένα είναι πολύ σημαντικό. Είναι κάτι το οποίο θα έχω πάντα στο μυαλό μου».
– Θεωρείς, ότι κουβαλάς ένα φορτίο παραπάνω λόγω αυτής της συγκυρίας ή έτσι κι αλλιώς η ΑΕΚ δημιουργεί μια πίεση από μόνη της λόγω της Ιστορίας της και του ειδικού βάρους της; «Υπάρχει ένα πρόσθετο βάρος, αλλά όπως είπατε, η ΑΕΚ είναι… μία πολύ βαριά φανέλα. Έχει πάντα μεγάλες απαιτήσεις, ανεξαρτήτως της κατάστασης στην οποία βρίσκεται. Η καθημερινότητα είναι πολύ δύσκολη και πρέπει να δίνεις τον καλύτερο σου εαυτό κάθε μέρα για να μπορείς να ανταπεξέλθεις και να πραγματοποιήσεις τους στόχους. Και είναι πολύ υψηλοί οι στόχοι».
– Ως άνθρωπο τι σε εξιτάρει; Πώς διασκεδάζεις, πώς ηρεμείς; «Ηρεμώ πάρα πολύ όταν βρίσκομαι με την οικογένεια μου, τα παιδιά μου. Λόγω της δουλειάς αναγκάζομαι να λείπω πολλές ώρες από το σπίτι. Πολλές φορές που είμαι στο σπίτι το μυαλό μου δεν είναι εκεί, αλλά στο γήπεδο, οπότε όταν πραγματικά θέλω να “καθαρίσει” το μυαλό μου, θέλω να τους αφιερώνω όλο μου το χρόνο. Και χαλαρώνω. Το να δω έναν αγώνα στην τηλεόραση ή στο γήπεδο είναι επίσης κάτι που μου αρέσει πάρα πολύ».
– Μουσική ακούς; «Ακούω όλα τα είδη μουσικής, εκτός από κλασική. Μου αρέσει η έντεχνη, ελληνική και ξένη. Και ακούω με βάση το τι έχω ανάγκη εκείνη τη στιγμή».
– Είσαι προληπτικός; Έχεις γούρια; «Ναι, έχω αρκετά».
– Δεν τα λέμε φυσικά, ε; «Εννοείται, όχι…».
– Οι προπονητές έχουν πρότυπα; «Η κατάσταση είναι τέτοια, που οι επιρροές που μπορείς να έχεις είναι από παντού. Στο διαδίκτυο η ενημέρωση είναι συνεχής και μπορείς να μάθεις και να δεις πάρα πολλά πράγματα. Υπάρχουν πάρα πολλοί καλοί Έλληνες προπονητές από τους οποίους έχω αντιγράψει κάποια πράγματα και προσπαθώ να τα προσαρμόσω στα δικά μου δεδομένα και θέλω. Τέτοιοι προπονητές είναι ο Ιτούδης, ο Μπαρτζώκας, ο Σφαιρόπουλος, που κάνουν μεγάλη πορεία με τις ομάδες τους στην Ευρώπη. Θα έλεγα, όμως, τη μεγαλύτερη επιρροή στον τρόπο σκέψης μου και στο πώς έβαλα τα πράγματα σε μία σειρά προπονητικά, τη δέχτηκα από τον κ. Ομπράντοβιτς. Ο τρόπος λειτουργίας των ομάδων του, η καθημερινότητά του, οι αντιδράσεις του σε θέματα αγωνιστικά και εξωαγωνιστικά, με έχουν επηρεάσει πάρα πολύ. Το μπάσκετ είναι ένα παιχνίδι προσαρμογής. Να μπορείς να διαβάσεις τι θέλει να κάνει η μία ομάδα, τι θέλει να κάνει η άλλη. Οπότε να μπορείς να εστιάσεις σε μία τακτική ενός προπονητή ή ταυτόχρονα το πώς αντιδράει σε θέματα διαχείρισης. Διαχείριση κρίσιμων καταστάσεων. Θέματα πειθαρχίας. Θέματα λειτουργίας. Πολλές φορές όταν βλέπω μπάσκετ για να χαλαρώσω, στο πίσω μέρος του μυαλού μου έχω και το κομμάτι του σκάουτινγκ».
– Παρακολουθείς ποδόσφαιρο; Σε ενδιαφέρουν για παράδειγμα οι εξελίξεις στην ποδοσφαιρική ΑΕΚ; «Ποδόσφαιρο παρακολουθώ από την αρχή της ζωής μου. Μου αρέσει πάρα πολύ το ποδόσφαιρο, ωστόσο, λόγω πίεσης χρόνου τα τελευταία χρόνια δεν έχω τόσο πολύ μεγάλη επαφή. Παρακολουθώ τόσο όσο… Ναι, βλέπω τι γίνεται στο ποδόσφαιρο. Είναι μία δύσκολη κατάσταση και ευελπιστώ στο να βρεθεί μία λύση».
– Πολιτικοϊδεολογικά πού ανήκεις; «Θεωρώ ότι πλέον οι ιδεολογίες και οι κομματικοί μηχανισμοί έχουν αρχίσει να εξαλείφονται. Μου αρέσει ένας κόσμος ο οποίος είναι ανοιχτός για όλους. Μου αρέσει μία οικονομία η οποία μπορεί να στηρίξει τους ανθρώπους της. Θα έλεγα, ότι χωρίς να πω αν είμαι δεξιά η αριστερά, ότι έχω μία φιλελεύθερη προοπτική των πραγμάτων».
– Το πιο μεγάλο ταξίδι εκτός ομάδων που θα ήθελες να κάνεις μόνος σου ή με την οικογένεια σου πού θα ήθελες να είναι, και γιατί; «Θέλω να πάω στη Νέα Υόρκη. Έχω πάει Αμερική. Έχω πάει Λος Άντζελες, Λας Βέγκας, αλλά όχι στη Νέα Υόρκη. Είναι μια μεγαλούπολη που έχει τα πάντα και θέλω πολύ να τη ζήσω αυτή την εμπειρία με την οικογένεια μου».
– Εκκλησία πηγαίνεις; Κάνεις τον σταυρό σου; «Εκκλησία πηγαίνω μόνο το Πάσχα, και σε τέτοιες περιπτώσεις. Τον σταυρό μου τον κάνω. Αλλά επειδή καμιά φορά ξεφεύγω με αθυροστομίες στον πάγκο, προσπαθώ πιο πολύ να σέβομαι την κατάσταση, παρά να ακολουθώ».
– Πολλοί οπαδοί μας στέλνουν μηνύματα και ρωτούν: Ο Πρόεδρος σου πήρε ό,τι παίκτες ζήτησες; «Ο Πρόεδρος από την πρώτη στιγμή μού τόνισε, ότι η ομάδα θα ακολουθήσει το δικό μου πλάνο σ’ όλες τις επιλογές και έκανε τα πάντα για να ικανοποιήσεις τα «θέλω» τα δικά μου, τις επιλογές μου. Πάνω από το 95% το πραγματοποίησε».
– Είναι μεγάλο ποσοστό… «Είναι εξαιρετικό ποσοστό. Ό,τι μπορούσε να κάνει, το έκανε. Κάθε ομάδα “δεν παίζει” μόνη της. Υπάρχουν διάφορες παράμετροι. Εμείς τα περισσότερα εμπόδια τα προσπεράσαμε. Έγινε μια πολύ καλή και οργανωμένη δουλειά από το General Manager και τον Team Manager έως το κομμάτι του σκάουτινγκ, αλλά και στο κομμάτι το πώς θα δελεάσουμε έναν παίκτη να έρθει στην Ομάδα μας».
– Για το νέο γήπεδο, σου είπε ο Πρόεδρος κάτι; «Στην πρώτη συνάντηση που κάναμε, μου είπε για το γήπεδο και μετά από περίπου δεκαπέντε ημέρες πήγαμε μαζί στο γήπεδο. Πραγματικά, είναι ένα τεράστιο κίνητρο. Θα είναι μια “Πολιτεία Μπάσκετ” της ΑΕΚ. Θα της αλλάξει επίπεδο. Θα της αλλάξει τη δυναμική της. Θα δώσει σε όλους τεράστιο κίνητρο να δουλέψουν ακόμη πιο σκληρά. Όταν ξέρεις, ότι έχεις το δικό σου χώρο εργασίας, με όλες αυτές τις ανέσεις, που θα δημιουργηθούν. Θα αλλάξει τα δεδομένα στην ΑΕΚ. Το «πρότζεκτ» είναι πολύ μεγάλο και δεν αφορά μόνο στο Μπάσκετ. Εκτός από τους τίτλους, που θα κερδίσει η Ομάδα, αυτή θα είναι η μεγαλύτερη παρακαταθήκη της ΑΕΚ».
– Ως πρώην Ομοσπονδιακός τεχνικός στις μικρές εθνικές ομάδες, έχεις μια ευαισθησία και στην Ακαδημία και στα Τμήματα Υποδομής. Υπάρχει σχέδιο αξιοποίησης των νέων της ΑΕΚ, ή εξαρτάται από το νέο γήπεδο; «Ο πιο σημαντικός παράγοντας για να αξιοποιήσεις και εξελίξεις τους νέους παίκτες είναι να υπάρχει ο χώρος. Αυτή τη στιγμή, δυστυχώς, η ΑΕΚ δεν έχει το δικό της χώρο, και αναγκάζεται ν’ αλλάζει γήπεδα σχεδόν κάθε ένα ή δύο χρόνια. Δεν έχει δική της βάση. Αυτό είναι ένα μεγάλο θέμα. Προτεραιότητα είναι να έχει το χώρο της και εκεί να μπορεί να νιώθει ο κάθε παίκτης το χώρο… σπίτι του. Η ΑΕΚ είναι μια ομάδα, που πρέπει να πρωταγωνιστεί πάντα εκ των πραγμάτων και ταυτόχρονα να ισορροπεί με την ανάδειξη νέων παικτών. Έχει γίνει μία αρκετά μεγάλη επένδυση τα προηγούμενα χρόνια σε πάρα πολλούς νέους Έλληνες παίκτες. Είναι πάρα πολύ δύσκολο για ένα σύλλογο όπως είναι η ΑΕΚ, και να δημιουργεί νέους παίκτες και να πρωταγωνιστεί στις εθνικές διοργανώσεις και στο Basketball Champions League. Αυτό είναι μία… βάρκα που πρέπει να την ισορροπήσουμε. Κάτι τέτοιο απαιτεί σχέδιο, χρόνο και πολύ μεγάλη υπομονή, απ’ όλες τις πλευρές. Και από την ομάδα, και από τους προπονητές, και από τους παίκτες και φυσικά από τον κόσμο. Είναι στο όριο του αδύνατου να δημιουργήσεις ένα νέο παίκτη και να πρωταγωνιστείς στην Ευρώπη, εκτός κι αν αυτός ο παίκτης είναι ο Ντόνσιτς. Τα έχουμε συζητήσει με τον Πρόεδρο και θεωρώ ότι αν έχουμε την υπομονή και μπούμε βέβαια στο νέο μας γήπεδο θα μπουν όλα σε μία σειρά και θα γίνουν πιο εύκολα».
– Είσαι καπνιστής; «Όχι… Δεν υπήρξα ποτέ στη ζωή μου».
– Είσαι υπέρ της απαγόρευσης του καπνίσματος διά νόμου; «Γενικά, δεν θέλω να μπαίνει κάποια απαγόρευση σε κάτι που αρέσει σε κάποιον. Αλλά σ’ ένα δημόσιο χώρο, σ’ ένα κλειστό χώρο εάν εσύ θέλεις να καπνίζεις δεν χρειάζεται να εισπνέω και εγώ τον καπνό. Ειδικά στα γήπεδα, επιβάλλεται να γίνει. Έχουμε αργήσει ήδη».
– Για το θέμα του γηπέδου μας τα είχε… ψάλλει πολλάκις και ο Κόουτς Πιτίνο. «Και είχε δίκιο ο άνθρωπος. Μα, μιλάμε για κάτι αυτονόητο».
– Μετά από δύο χρόνια, που θα λήγει το συμβόλαιό σου με την ΑΕΚ, με τι θα είσαι ευχαριστημένος να έχεις πετύχει; «Το είπα και στη συνέντευξη Τύπου, πρώτα απ’ όλα να μείνω δύο χρόνια στην ΑΕΚ! Επειδή η ΑΕΚ είναι μία ομάδα που έχει άμεσα αγωνιστικούς στόχους, στόχος μας είναι να καταφέρουμε να τερματίσουμε στο Πρωτάθλημα μία θέση παραπάνω από πέρσι. Μεγάλος μας στόχος είναι να είμαστε ανταγωνιστικοί και να πρωταγωνιστήσουμε στο BCL. Eίναι κάτι που θέλουμε πάρα πολύ, κάθε χρόνο κυνηγάει αυτό τον στόχο η ομάδα και για μας φέτος θα είναι μια επιτυχία ώστε να φτάσουμε όσο πιο ψηλά μπορούμε, και δη στο Φάιναλ Φορ. Από κει πέρα, θα έλεγα κάτι το οποίο δεν είναι τόσο αγωνιστικό. Να καταφέρουμε να δημιουργήσουμε έναν πυρήνα Ελλήνων παικτών. Έχουν έρθει αρκετά νέα πρόσωπα Ελλήνων στην ομάδα. Θέλουμε να τον εμπλουτίσουμε κι άλλο αυτόν τον πυρήνα και ταυτόχρονα να μπορούμε σε ξένους επιπέδου Λάνγκφορντ να έρχονται πιο εύκολα στην ομάδα μας κάθε χρόνο. Αυτό θα σημαίνει, ότι έχουμε καταφέρει να δημιουργήσουμε μια καλή προϋπόθεση για να έρχονται τέτοιο ξένοι παίκτες».
– Μετά από είκοσι χρόνια με τι θα ήσουν ευχαριστημένος να έχεις πετύχει; «Αν η διαδρομή μου μετά από είκοσι χρόνια έχει την εξέλιξη που είχε πριν… από είκοσι χρόνια θα είμαι πάρα πολύ ευχαριστημένος. Δηλαδή, να ευχαριστιέμαι την κάθε χρονιά, να αναπτύσσω τις γνώσεις μου και το επίπεδο της δουλειάς μου και να βρίσκομαι στις καλύτερες ομάδες. Αν αυτό συνεχιστεί με τίτλους και επιτυχίες θα είναι ακόμη καλύτερα».