19.9 C
Athens

Γκερέρο, η φανερή γοητεία του «πρωτοδεύτερου»

Ο Άλκης Φιτσόπουλος περνάει από ακτίνες «Χ» τον Μιγκέλ Άνχελ Γκερέρο και αναλύει τον ορισμό και τη χρησιμότητα του «πρωτοδεύτερου» φορ

Αν δούμε στην υπερβολή του τον Ισπανό επιθετικό Μιγκέλ Άνχελ (Μικελάντζελο) Γκερέρο, που μπορεί αθόρυβα να ήρθε στον Ολυμπιακό, αλλά άνετα θα εξελιχθεί σε «αναγεννησιακό δημιουργό» της επιθετικής διαδικασίας την προσεχή αγωνιστική σεζόν, τότε μιλάμε για ένα είδος που εξαφανίστηκε τα τελευταία χρόνια από το ποδόσφαιρο και… επανήλθε!

Σίγουρα δεν έχει επάνω του τίποτα ποδοσφαιρικές… πινελιές του Μιχαήλ Άγγελου, μπορεί, όμως, να ασκήσει απαράμιλλη επίδραση σ’ αυτό το ζητούμενο της κανονικής ή εναλλακτικής δημιουργίας του γκολ. Ο Γκερέρο έχει επάνω του ένα στοιχείο, που όμοιό του λίγοι μπορούν να υπερηφανεύονται ότι το’ χουν από την ποδοσφαιρική τους φύση. Τη γοητεία από την μοναδικότητα του «πρωτοδεύτερου» επιθετικού».

Τι είναι ο «πρωτοδεύτερος» επιθετικός; Είναι αυτός που μπορεί να παίξει κλασικός στράικερ, πρώτος επιθετικός δηλαδή, χωμένος ανάμεσα στα δυο αντίπαλα κεντρικά μπακ. Είναι κι αυτός που μπορεί να παίξει δεύτερος επιθετικός, όχι όμως, πίσω από τον πρώτο, αλλά δίπλα του. Υπάρχει τεράστια διαφορά.

Ας το αναλύσουμε: ο Πέδρο Μαρτίνς στα μέχρι τώρα φιλικά παιχνίδια του Ολυμπιακού προτιμά το σύστημα άμυνας 4-2-3-1. Ο «1» όταν είναι ο Γκερέρο, μπορεί να μην προκαλεί πανικό με τις εμπνεύσεις του και το απρόβλεπτο, αλλά είναι εκεί που πρέπει. Πώς μεταφράζεται αυτό; Ότι διαθέτει το ένστικτο του στράικερ. Ένστικτο και ικανότητα. Αυτός είναι ο Γκερέρο, ως «πρώτος» επιθετικός.

Ο Γκερέρο, ως «δεύτερος» επιθετικός. Στο σύγχρονο ποδόσφαιρο δεν υπάρχουν «δεύτεροι» επιθετικοί, που να παίζουν δίπλα με τον «πρώτο», για τον απλούστατο λόγο ότι οι προπονητές σταμάτησαν να παίζουν με δυο επιθετικούς. Το 4-4-2, ας πούμε θεωρείται παρωχημένο, ως σύστημα.

Όταν όμως, ο Ολυμπιακός χρειαστεί να παίξει με δυο επιθετικούς, λόγω ειδικών συνθηκών αγώνα, τότε ο Γκερέρο είναι ο μοναδικός. Γιατί; Διότι έχει καταπληκτική αντίληψη του λεγόμενου «μικροχώρου» της επιθετικής λειτουργίας, η οποία ορίζεται από δέκα μέτρα έξω από τη μεγάλη περιοχή, έως μέσα σ’ αυτή.

Αν ο Γκερέρο παίζει δεύτερος επιθετικός, μπορεί να παίξει το λεγόμενο «χιαστί» με τον πρώτο επιθετικό. Τι είναι αυτό; Είναι η «χιαστί» κίνηση μεταξύ των δυο επιθετικών για να μπερδέψουν τα αντίπαλα κεντρικά μπακ, που αμύνονται σε ζώνη, που σημαίνει ότι δεν μαρκάρουν πρόσωπα, αλλά παίκτες που βρίσκονται στο χώρο ευθύνης τους.

Στο σαφώς εναλλακτικό σενάριο του Πέδρο Μαρτίνς να παίξει με δυο επιθετικούς, ο Γκερέρο είναι ό,τι το καλύτερο. Διότι και πασάρει σωστά, προπαντός, όμως, στο σωστό χρόνο και σκοράρει, όπως απέδειξε στα φιλικά παιχνίδια. Γι αυτό και το FWS.GR τον αποκάλεσε «ο κύριος υπερπολύτιμος»…

ΕΥΘΕΩΣ με τον Γιώργο Χαλά Γιώργος Χαλάς