Μια νέα εγκληματολογική μελέτη υψηλής τεχνολογίας των ροών αίματος της Σινδόνης του Τορίνου, του μυστηριώδους σεντονιού που ορισμένοι Χριστιανοί πιστεύουν πως υπήρξε το ταφικό ύφασμα που σκέπαζε τον Ιησού, φανερώνει πως πιθανότατα πρόκειται για ψεύτικο ρούχο από την εποχή του Μεσαίωνα.
Τα αποτελέσματα της έρευνας, στην οποία οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν εξελιγμένες τεχνικές όπως λεπτομερής ανάλυση των μοτίβων των αιματοκηλίδων, δημοσιεύθηκαν στην τελευταία έκδοση του Περιοδικού Εγκληματολογικών Επιστημών.
Προς το παρόν, η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία δεν έχει λάβει επίσημη θέση σχετικά με την αυθεντικότητα του υφάσματος, το οποίο θυμίζει αρνητική φωτογραφία και φέρει την εικόνα ενός ανθρώπου με πληγές σταύρωσης.
Η Σινδόνη του Τορίνου απεικονίζει το αποτύπωμα ενός γενειοφόρου άνδρα, με τα χέρια του σταυρωμένα στο στήθος, και είναι σπιλωμένη με ποτάμια αίματος από διάφορες πληγές στους καρπούς, τα πόδια και τα πλευρά. Διάφοροι σκεπτικιστές έχουν αμφισβητήσει την αυθεντικότητα του υφάσματος και πιστεύουν πως η Σινδόνη είναι μια αριστοτεχνική, μεσαιωνική πλαστογραφία, καθώς μια σειρά δοκιμών χρονολογικού χαρακτήρα με τη χρήση άνθρακα, που έλαβαν χώρα το 1988, υπολόγισαν πως το ύφασμα κατασκευάστηκε μεταξύ του 1260 και του 1390 μ.Χ.
Η τελευταία μελέτη εγκληματολογίας επικεντρώθηκε στις ροές αίματος που υποτίθεται πως προέκυψαν από τις βιβλικές πληγές της σταύρωσης. Ενας μικροσκοπικός σωλήνας εισήχθη στον καρπό ενός εθελοντή για να προσομοιωθούν οι σταγόνες αίματος από τα καρφιά της σταύρωσης, ενώ για την πλάγια πληγή της λόγχης στα πλευρά του Ιησού χρησιμοποιήθηκε ένα μοντέλο του ανθρώπινου σώματος. Χρησιμοποιώντας όργανα υψηλής τεχνολογίας όπως ο βαλλιστικός γωνιακός ανιχνευτής, η μελέτη έδειξε πως η κατεύθυνση και η συμπεριφορά των ποταμών του αίματος δεν ταιριάζουν με εκείνες που αποτυπώνονται σε φωτογραφίες υψηλής ανάλυσης της Σινδόνης.
«Αν υποθέσουμε πως οι κόκκινες κηλίδες στο ύφασμα είναι πράγματι αίμα από τα τραύματα της σταύρωσης, τα αποτελέσματα των πειραμάτων μας αποδεικνύουν πως τα ρέοντα σχήματα από τις διαφορετικές περιοχές του σώματος δεν έχουν λογική συνέπεια», κατέληξε η επιστημονική έρευνα.