Με ανακοίνωση-καταπέλτη η Νέα Δημοκρατία επανέρχεται στο θέμα της τεχνικής εταιρείας ΔΙΟΔΟΣ των αδερφών Τσίπρα και δημοσιοποιεί πολύ συγκεκριμένα στοιχεία που αποδεικνύουν πως η εταιρεία της οικογένειας Τσίπρα, εν πλήρει γνώσει της, διεκδίκησε ένα δημόσιο έργο ύψους 1,1 εκ ευρώ καταθέτοντας -και μάλιστα δύο φορές στις αρμόδιες αρχές- πλαστή ασφαλιστική ενημερότητα.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση:
Τις τελευταίες μέρες ο Τύπος έχει κάνει σειρά αποκαλύψεων για την υπόθεση της τεχνικής εταιρείας ΔΙΟΔΟΣ η οποία ανήκει στην οικογένεια Τσίπρα.
Στην εταιρεία αυτή διαχειριστής και ομόρρυθμος εταίρος είναι ο αδελφός του πρωθυπουργού, κ. Δημήτρης Τσίπρας. Ομόρρυθμος εταίρος είναι και η αδελφή του πρωθυπουργού, κ. Ζαννέτ Τσίπρα. Στην εταιρεία μετείχε επίσης ενεργά και ο ξάδελφος του πρωθυπουργού, κ. Γεώργιος Τσίπρας, πρώην Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Εξωτερικών και νυν Διευθυντής του Οικονομικού Γραφείου του Πρωθυπουργού.
Τα γεγονότα έχουν ως εξής:
Στο πλαίσιο διεκδίκησης δημοσίου έργου που προκήρυξε η περιφέρεια Βορείου Αιγαίου, ύψους 1,1 εκ ευρώ, η εταιρεία ΔΙΟΔΟΣ υπέβαλε το 2012 τα προαπαιτούμενα από το νόμο δικαιολογητικά. Mεταξύ αυτών ήταν και το επίμαχο έγγραφο της ασφαλιστικής ενημερότητας του κ. Γεωργίου Τσίπρα, ως υπεύθυνου μηχανικού της εταιρείας για την εκτέλεση του έργου, που προσκομίσθηκε σε φωτοτυπία. Το έγγραφο αυτό έφερε ημερομηνία έκδοσης την 28/2/2012.
Ο διαγωνισμός διεξάγεται κανονικά, η ΔΙΟΔΟΣ μειοδότησε -δηλαδή επί της ουσίας κέρδισε τον διαγωνισμό- και η Διεύθυνση Τεχνικών Έργων της Περιφέρειας Βορείου Αιγαίου, όπως ορίζει ο νόμος, ζητεί από την ΔΙΟΔΟ το πρωτότυπο έγγραφο της ασφαλιστικής ενημερότητας του κ. Γεωργίου Τσίπρα. Τότε η ΔΙΟΔΟΣ υποβάλλει εκ νέου την ασφαλιστική της ενημερότητα. Μόνον που παραδόξως το πρωτότυπο έγγραφο που προσκομίζει είναι διαφορετικό από τη φωτοτυπία που είχε αρχικά κατατεθεί!
Το γεγονός αυτό γεννά υποψίες στην Δ/νση Τεχνικών έργων της Περιφέρειας Βορείου Αιγαίου καθώς το δεύτερο έγγραφο που προσκόμισε η ΔΙΟΔΟΣ, έχει μεν τον ίδιο αριθμό πρωτοκόλλου, την ίδια ημερομηνία, το ίδιο περιεχόμενο, αλλά εντελώς διαφορετική σφραγίδα.
Εξ αυτού του λόγου η Δ/νση Τεχνικών έργων της Περιφέρειας Βορείου Αιγαίου απευθύνει πλέον επισήμως στο Ε.Τ.Α.Α. – Τ.Σ.Μ.Ε.Δ.Ε., (που φερόταν να έχει εκδώσει τα εν λόγω έγγραφα), γραπτό ερώτημα για να διαλευκανθεί η υπόθεση.
Το ΤΣΜΕΔΕ απαντά με το παρακάτω έγγραφο που επίσης δημοσιοποιεί η ΝΔ αναφέροντας ότι:
α) δεν εκδόθηκε ποτέ από το ΤΣΜΕΔΕ ασφαλιστική ενημερότητα του κ. Γεωργίου Τσίπρα στις 28/2/2012 με τον αριθμό πρωτοκόλλου που αναγραφόταν στα έγγραφα που κατέθεσε η ΔΙΟΔΟΣ.
β) ο συγκεκριμένος αριθμός πρωτοκόλλου αφορούσε ασφαλιστική ενημερότητα που είχε εκδοθεί ακριβώς δύο χρόνια νωρίτερα, δηλαδή την 28/2/2010.
Με απλά λόγια, η εταιρεία της οικογένειας Τσίπρα φέρεται να έχει κάνει τα εξής:
α) Να έχει εξ αρχής καταθέσει πλαστή ασφαλιστική ενημερότητα, αλλάζοντας την ημερομηνία του εγγράφου που του είχε χορηγήσει το ΤΣΜΕΔΕ
β) Να έχει επανακαταθέσει νέο πλαστογραφημένο έγγραφο ισχυριζόμενη και πάλι ότι ο υπεύθυνος μηχανικός του έργου έχει ασφαλιστική ενημερότητα, ενώ δεν είχε.
Υστερα από όλα αυτά, στις 30/6/2015, ασκείται δίωξη και η υπόθεση οδηγείται στα δικαστήρια. Τότε, ωστόσο, συμβαίνει το εξής παράδοξο: Ο κ. Γεώργιος Τσίπρας που έχει στο μεταξύ αναλάβει τις δοτές θέσεις που του έχει παραχωρήσει ο κ. Αλέξης Τσίπρας, δεν διώκεται. Αντιθέτως σε δίκη παραπέμπεται μόνον ο αδερφός του Πρωθυπουργού, κ. Δημήτρης Τσίπρας, ως διαχειριστής της ΔΙΟΔΟΣ.
Η δίωξη για κακούργημα έγινε δίωξη για πλημμέλημα
Τότε ακριβώς καταγράφεται και μια εξόχως παράδοξη απόφαση της Δικαιοσύνης. Δεδομένου ότι το πλαστό έγγραφο χρησιμοποιήθηκε για την ανάληψη δημοσίου έργου ύψους 1,1 εκ ευρώ, η δίωξη θα έπρεπε να ασκηθεί με βάση το άρθρο 216 παρ. 3 που είναι κακουργηματικού χαρακτήρα. Και αυτό γιατί το εν λόγω άρθρο αφορά την πλαστογράφηση με στόχο περιουσιακή βλάβη ή όφελος άνω των 150.000 ευρώ και μάλιστα με τις επιβαρυντικές περιστάσεις του νόμου περί καταχραστών του Δημοσίου που επισύρει ποινή κάθειρξης έως 20 ετών.
Παραδόξως, όμως, ο κ. Δημήτρης Τσίπρας διώχθηκε αρχικά με το πλημμεληματικού χαρακτήρα άρθρο 216 παρ. 2 που ορίζει ποινή φυλάκισης ως 5 έτη με ανασταλτικό χαρακτήρα. Στο δε ακροατήριο η έδρα αποφάσισε ξαφνικά ότι η δίωξη πρέπει να γίνει βάσει της προνομιούχου παραλλαγής του άρθρου 217 που προβλέπει ακόμη ελαφρύτερη ποινή φυλάκισης έως 1 έτος.
Το άρθρο 217, ωστόσο, αφορά περιπτώσεις χρήσης πλαστού εγγράφου με σκοπό αποκλειστικά την κάλυψη βιοτικών αναγκών του υπαιτίου ή τρίτου και μάλιστα χωρίς να απειλείται ή να προκύπτει βλάβη στην περιουσία άλλου. Με απλά λόγια ο κ. Δημήτρης Τσίπρας δεν διώχθηκε για απόπειρα απάτης σε βάρος του Δημοσίου, με σκοπό το περιουσιακό όφελος της εταιρείας ΔΙΟΔΟΣ, αλλά το δικαστήριο έκρινε ότι ένας δημόσιος διαγωνισμός ύψους 1,1 εκ ευρώ θα εξυπηρετούσε απλώς τις… άμεσες βιοτικές ανάγκες της οικογένειας Τσίπρα, και μάλιστα χωρίς καμία βλάβη για το Δημόσιο.
Τι συνέβη στο τέλος όλοι το γνωρίζουν. Η υπόθεση ουδέποτε εξετάστηκε επί της ουσίας στη δίκη που έγινε το Σεπτέμβριο του 2017. Και αυτό γιατί το άρθρο 217 επελέγη και για έναν επιπλέον λόγο: Με βάση την ισχύουσα νομοθεσία, τα πλημμελήματα που τιμωρούνται με φυλάκιση μέχρι δύο ετών ή με χρηματική ποινή και τελέστηκαν μέχρι μια ορισμένη ημερομηνία (31/3/16) θεωρούνται παραγεγραμμένα.
Ετσι ο μεν κ. Δημήτρης Τσίπρας εντέλει δεν καταδικάστηκε και το Μέγαρο Μαξίμου πανηγυρίζει σήμερα για την τάχα αθώωσή του. Είναι όπως λέμε, ήταν δίκαιο και έγινε πράξη.