Ήταν Παρασκευή 17 Ιουλίου του 2015. Εννέα μήνες έπειτα από το τρομακτικό ατύχημα που είχε στην πίστα της Σουζούκα, ο Ζιλ Μπιανκί άφηνε την τελευταία πνοή του, βυθίζοντας στο πένθος όλον τον κόσμο του μηχανοκίνητου αθλητισμού. Ένας από τους πιο ταλαντούχους πιλότους της Formula 1 είχε φύγει τόσο άδοξα από τη ζωή, πριν καν συμπληρώσει τα 26 χρόνια του…
Το ατύχημα του Γάλλου στην Ιαπωνία εννέα μήνες νωρίτερα, είχε δημιουργήσει πλείστα όσα ερωτηματικά. Ο Μπιανκί δεν μπόρεσε να επιβραδύνει επαρκώς υπό αντίξοες καιρικές συνθήκες και προσέκρουσε σε έναν γερανό με ταχύτητα περίπου 120 χιλιομέτρων την ώρα.
Οι αισθητήρες της τηλεμετρίας έδειξαν αρχικά πως την ώρα της πρόσκρουσης με τον γερανό των (σχεδόν) επτά τόνων, στο σώμα του Μπιανκί ασκήθηκαν δυνάμεις ίσες με 58 G, δηλαδή 58 φορές το βάρος του σώματός του. Ειδικά στο κεφάλι του, όμως, οι δυνάμεις ξεπέρασαν τα 92 G σύμφωνα με τις αρχικές εκτιμήσεις.
Πολύ σύντομα όλα αυτά διαψεύστηκαν. Δυστυχώς, οι δυνάμεις ήταν σχεδόν τριπλάσιες, μιας και οι ακριβείς μετρήσεις που έγιναν λίγο αργότερα έδειξαν πως τη στιγμή της πρόσκρουσης στον γερανό, ο Μπιανκί δέχθηκε συνολικά 254 G! Μιλάμε για ενέργεια ασύλληπτη, η οποία ισοδυναμεί με τη ρίψη ενός αυτοκινήτου στο έδαφος από απόσταση 48 μέτρων, δίχως να μεσολαβήσει κάποιος τρόπος επιβράδυνσης!
Με λίγα λόγια μιλάμε για δυνάμεις στις οποίες δεν μπορεί να αντέξει ο ανθρώπινος οργανισμός. Θα ρωτήσετε «και πώς κατάφερε κι άντεξε εννέα μήνες στην εντατική;». Η απάντηση είναι απλή: αυτοί οι τύποι που βλέπετε να οδηγούν με 360 χιλιόμετρα την ώρα και να στρίβουν σε καμπές με 6 G δεν είναι απλοί αθλητές. Είναι υπεραθλητές, η εκγύμναση των οποίων είναι ασύλληπτη.
Το έτερο ερώτημα, με αφορμή και τη φετινή τοποθέτηση του halo στα μονοθέσια της Formula 1, είναι εάν ένα παρεμφερές σύστημα προστασίας του κεφαλιού του οδηγού θα είχε αποτρέψει το μοιρείο για τον Μπιανκί. Η απάντηση δυστυχώς είναι αρνητική. Όχι διότι το σύστημα δεν θα λειτουργούσε, αλλά διότι οι συγκεκριμένες δυνάμεις που ασκήθηκαν στο κεφάλι του Μπιανκί θα είχαν προκαλέσει τουλάχιστον μόνιμη εγκεφαλική βλάβη στον Γάλλο. Κανένας εγκέφαλος δεν μπορεί να αντέξει τόσο έντονες δυνάμεις επιβράδυνσης…
Το halo, λοιπόν, δεν είναι το απόλυτο μέτρο αποφυγής θανάσιμων τραυματισμών. Είναι ένα σύστημα που μπορεί να αποτρέψει έναν σοβαρό τραυματισμό, όμως υπό «φυσιολογικές» συνθήκες. Αυτό που βίωσε -όσο πρόλαβε να καταλάβει αυτό που συνέβη, μιας και έλαβε χώρα μέσα σε μόλις 2,61”- ο Μπιανκί, δεν ήταν φυσιολογικό. Και ακόμα κι ένα εντελώς κλειστό κόκπιτ μονοθεσίου δεν θα είχε σώσει τον Γάλλο, καθώς θα τον είχε λιώσει η οροφή ή η «καλύπτρα»…