Τα «κακά» νέα. Η Βικτόρια Πλζεν δεν είναι Νότιγχαμ Φόρεστ. Και δεν εννοώ την ιστορική αξία της ομάδας. Η Βικτόρια είναι «άλλη ομάδα».
Οι Τσέχοι παίζουν δεύτερη συνεχόμενη περίοδο στα προκριματικά του Champions Leagueμε ό,τι σημαίνει αυτό για την εμπειρία που έχουν ήδη αποκομίσει από τη διοργάνωση με δεδομένη την αμέσως προηγούμενη πολύ ενθαρρυντική παρουσία τους (7 βαθμοί κόντρα σε Ρόμα, Ρεάλ κ.λ.π.).
Οι Τσέχοι δεν έχουν καμία σχέση με το παιχνίδι της Νότιγχαμ. Δεν παίζουν την κατοχή, αρνούνται το ρόλο του «πρωταγωνιστή», ψάχνουν την ασφάλεια της αμυντικής λειτουργίας ώστε να βγουν γρήγορα στην κόντρα και να τρέξουν στον κενό χώρο.
Οι Τσέχοι είναι πολύ καλύτερη ομάδα στην επιθετική τους λειτουργία και διαρκές ερωτηματικό ως προς την αμυντική ανάλογη. Πέντε, τουλάχιστον, ποδοσφαιριστές τους είναι σε πολύ καλό (έως άριστο στην περίπτωση του Καγιάμπα) επίπεδο, παίζουν πολύ καλά στο χώρο παρασύροντας μαζί τους και τα πρόσωπα και έχουν ικανοποιητικά τελειώματα στις φάσεις.
Οι Τσέχοι είναι πάρα πολύ καλοί στην πλευρά που ο Ολυμπιακός εμφανίζεται, προς το παρόν, σε μια σχετική ανισορροπία. Στη δεξιά δική τους (αριστερή για τον Ολυμπιακό) έχουν ταχύτητα, δύναμη, καλό χειρισμό της μπάλας και πολύ ικανοποιητική εκμετάλλευση του χώρου με κάθετες πάσες στην πλάτη των αμυντικών.
Τα καλά νέα. Ούτε ο Ολυμπιακός είναι Νότιγχαμ. Και πάλι δε εννοώ την ιστορική αξία της ομάδας. Κι ο Ολυμπιακός είναι «άλλη» ομάδα.
Οι ερυθρόλευκοι, στο σοβαρότερο, έως τους αγώνες με την Βικτόρια, τεστ προετοιμασίας προκάλεσαν τη γενική ικανοποίηση, έδειξαν μια αξιοσημείωτη προσαρμογή στις ανάγκες της συγκυρίας, ενθουσίασαν σε κάποιες περιπτώσεις με τις εμπνεύσεις τους στον αγωνιστικό χώρο και εμφανίστηκαν να μην τους απασχολεί καν η θεωρητικούρα «με ή χωρίς τον αντί-Φορτούνη».
Η αγωνιστική τους εικόνα (υπάρχουν, έτσι ή αλλιώς, κάποια φυσιολογικά ερωτηματικά για το επίπεδο της φυσικής κατάστασης με όριο το ενενηντάλεπτο) είναι εξαιρετικά ελκυστική με όρους ομάδας, πολύ ικανοποιητική με όρους θέσεων στο γήπεδο και (επιτρέψτε μου) με ένα μικρό ερωτηματικό ως προς το επίπεδο απόδοσης της αριστερής πλευράς τους, που θα κληθεί να σηκώσει το μεγαλύτερο βάρος στην αμυντική λειτουργία τους λόγω Καγιάμπα.
Ο Ολυμπιακός έχει προπονητή. Έχει, δηλαδή, τον άνθρωπο που βλέπει, διαπιστώνει, οραματίζεται, αποφασίζει και εφαρμόζει πάνω στο χορτάρι το τελικό αποτέλεσμα αυτής της διεργασίας με όρους αφεντικού.
Κι επειδή έχει προπονητή έγινε μια ομάδα με ζηλευτή, εκτός όλων των άλλων, προσαρμοστικότητα στις ειδικές συνθήκες κάθε περιόδου. Ως προϊόν αυτής της ικανότητας τους οι «κόκκινοι» έλυσαν αμέσως το πρόβλημα «αντί-Φορτούνης» με την καλύτερη δυνατή απάντηση. Είπαν, αφού πρώτα κατέθεσαν τον δημόσιο σεβασμό τους στον εμβληματικό αρχηγό, «όχι Φορτούνης» κι εμφάνισαν στο γήπεδο μια «άλλη» ομάδα ξεκαθαρίζοντας προς κάθε κατεύθυνση πως το παιχνίδι του διεθνή χαφ είναι μεν μοναδικό, ο Κώστας δεν αντικαθίσταται, άρα δεν υπάρχει χρόνος και χώρος για κλάματα.
Ο Βαλμπουενά δεν είναι (και δεν πρόκειται πλέον να γίνει Φορτούνης κι ο Ολυμπιακός του «σβούρα» Γάλλου είναι άλλος από τον Ολυμπιακό του Έλληνα. Με τους Τσέχους θα παίξει στους αγώνες της χρονιάς, έτσι όπως προκύπτει από την επίδραση τους στους στόχους όλης της περιόδου, ο Ολυμπιακός του Γάλλου. Κι αυτός θα κριθεί.
Με άλλα λόγια οι ερυθρόλευκοι θα κληθούν να απαντήσουν απέναντι στη Βικτόρια σε δύσκολα και σύνθετα ερωτήματα με νέους όρους και νέα πρόσωπα σε κομβικές για την ομάδα ρόλους.
Οι απαντήσεις που έδωσαν το βράδυ της Τρίτης ικανοποίησαν τηρουμένων των αναλογιών. Μέχρι εκεί.
Υ.Γ. Η «τρομακτικότερη» φιγούρα του χθεσινού αγώνα ήταν ο Σεμέδο. Αν αυτός ο «θηριώδης» τύπος απελευθερωθεί αγωνιστικά μπορεί να γίνει το καλύτερο… «δεκάρι» του πρωταθλήματος. Μη γελάτε καθόλου…