Ένας μεγάλος Μανιάτης και σπουδαίος καθηγητής Φιλολογίας (και Θεολογίας και Βυζαντινολογίας), μας έλεγε στο Λύκειο πως «Έλλην σημαίνει αγωγή και όχι καταγωγή». Κάθε φορά που ο Γιάννης Αντετοκούνμπο τιμά και διαφημίζει την Ελλάδα, θυμάμαι τα παραπάνω λόγια του Ηλία Πατρικουνάκου. Ενός εξαίρετου εκπαιδευτικού που αν είχα τη δυνατότητα να γυρίσω τον χρόνο δυόμισι δεκαετίες πίσω, θα κατέγραφα σε… hard copy κάθε του λέξη από τις χιλιάδες που προσπαθούσε να βάλει στο κεφάλι μας ως καθηγητής Λυκείου.
Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο δόξασε για ακόμα μια φορά την Ελλάδα. Τη χώρα που νιώθει πατρίδα του και την οποία έχει διαχωρίσει από τη Νιγηρία, που την αποκαλεί πατρίδα των γονέων του. Ο Γιάννης γεννήθηκε στην Ελλάδα και πήρε ελληνική παιδεία. Μέσα στους τοίχους του σπιτιού του επικρατούσε η Νιγηρία, η χώρα των προγόνων του. Έξω από αυτήν την πόρτα όμως, ο Αντετοκούνμπο ήταν ένας ακόμη Έλληνας. Με σκουρόχρωμη επιδερμίδα αλλά με άκρως ελληνική συνείδηση. Και ναι, πέρασε πολύ δύσκολα, όπως σχεδόν κάθε άνθρωπος που η οικογένειά του βρέθηκε για μια καλύτερη ζωή σε άλλη χώρα. Ή απλώς σε άλλο τόπο, βιαίως ή μη. Είμαι εγγονός πρόσφυγα από τη Σμύρνη, οπότε έχω μια παραπάνω ευαισθησία στο θέμα…
Ο κορυφαίος παίκτης του NBA για τη χρονιά που πέρασε είναι Έλληνας. Και «πονάει» καθετί ακραίο. Τους λεγόμενους «χρυσαυγίτες» που βλέπουν έναν μαύρο να κάνει για τη χώρα τους ό,τι δεν μπορεί να πετύχει κανένας ομόχρωμός τους. Για τους ίδιους, ούτε λόγος. Μόνο όνειδος από την ημιμάθεια και την πλάνη τους, αφού έχουν μπερδέψει τα μπούτια τους και έχουν κάνει αχταρμά μέσα τους τον ναζισμό με τον πατριωτισμό.
Ο Γιάννης όμως «πονάει» και αρκετούς αυτοαποκαλούμενους δήθεν «προοδευτικούς», που αντικρίζουν ένα παιδί αφρικανικής καταγωγής να νιώθει και να είναι πολύ περισσότερο Έλληνας από δαύτους. Ξέρετε, αυτούς που «ντρέπονται» για καθετί ελληνικό, που δηλώνουν δημοκράτες και που στην πραγματικότητα αναπολούν απολυταρχικά καθεστώτα που βασάνισαν για δεκαετίες πολλές χώρες και εκατομμύρια πολίτες.
Ο Αντετοκούνμπο είναι εδώ για να αποστομώσει οτιδήποτε προέρχεται από τα άκρα. Από εθνικοσοσιαλιστές μέχρι… υπαρκτοσοσιαλιστές. Και να απενοχοποιήσει ό,τι με κόπο έχει περάσει υποσυνείδητα στους Έλληνες: όποιος κρατάει σημαία είναι χρυσαυγίτης, όποιος νιώθει πατριώτης είναι φασίστας, όποιος πιστεύει στην παράδοση της οικογένειας είναι οπισθοδρομικός φιλοχουντικός.
Κάντε τον κόπο να συνομιλήσετε με έναν ούγκανο ή απλώς με έναν καφενόβιο από αυτούς που μεταξύ ζαριάς και ρουφηξιάς τσιγάρου και φραπέ πετάνε ένα «όλα από μας τα πήραν οι π..ηδες». Ρωτήστε τον τι ακριβώς εννοεί και θα σας πετάξει κάμποσα ασυνάρτητα μισόλογα για Σωκράτηδες, Πλάτωνες αλλά και για Μεγαλέξανδρους που διέδωσαν την Ελλάδα σχεδόν σε ολόκληρο τον τότε πολιτισμένο κόσμο.
Το χειρότερο με την περίπτωση του καφενόβιου είναι πως στο βάθος έχει δίκιο, ωστόσο ο ίδιος αδυνατεί να κατανοήσει το νόημα και το περιεχόμενο όσων επικαλείται. Ξέρεις τι είναι να μνημονεύεις τον Σωκράτη, τον Πλάτωνα, τον Αριστοτέλη κλπ και να μην έχεις διαβάσει ούτε μια σελίδα απ’ όσα δίδαξαν ή έγραψαν;
Πράγματι, από ένα σημείο κι έπειτα, όποια πέτρα κι αν σήκωνες στον αρχαίο κόσμο έβρισκες κάτι ελληνικό από κάτω. Αν δεν ήταν made in Greece η ίδια η πέτρα. Δε συζητάμε μονάχα για τις ελληνικές αποικίες, αλλά και για περιοχές που είτε δέχθηκαν τρομερές επιρροές από εκπροσώπους του ελληνικού πολιτισμού, είτε εξελληνίστηκαν πλήρως. Για να σας προλάβω, δεν έγιναν όλα δια της βίας. Όπως δηλαδή θέλουν να πιστεύουν και να διαδίδουν κάποιοι δήθεν προοδευτικοί.
Κακά τα ψέματα, το να κατακτήσεις με τα όπλα μια περιοχή ή έναν λαό, δε σημαίνει πως τον αφομοιώνεις κιόλας. Ρωτάτε τους Οθωμανούς να σας πουν τι έκαναν λάθος για 450 χρόνια. Και σίγουρα, οι «κατακτημένοι» δεν μιλούν με καμάρι για την καταγωγή και τους αρχαίους προγόνους τους, όπως συμβαίνει ακόμα και σήμερα σε φυλές που χάνονται στα βάθη της Ανατολής.
Ακόμα και οι κατακτητές Ρωμαίοι έγιναν στην πορεία… Ρωμιοί, υποκύπτοντας στο μεγαλείο και τη σαγήνη του ελληνικού πνεύματος, των γραμμάτων, των τεχνών και των δοξασιών. Μια ολόκληρη θρησκεία – που ξεκίνησε από το μακρινό Ισραήλ – «υποτάχθηκε» στην ελληνική γλώσσα και στη συνέχεια διαδόθηκε παγκόσμια μέσω αυτής. Πως γίνεται λοιπόν, να απορρίπτουμε όσους έχουν διαφορετικό χρώμα ή διαφορετική καταγωγή από τη δική μας, όταν οι ίδιοι οι πρόγονοί μας φρόντισαν για την ελληνική τους παιδεία;
«Δεν είναι Έλληνας ο Αντετοκούνμπο», λένε και κάτι εξυπνάκηδες δήθεν προοδευτικοί, θέλοντας να προτάξουν την ιδιότητα του μετανάστη. Είναι αυτοί που βγάζουν σπυριά μόλις ακούνε για οτιδήποτε ελληνικό. Είναι οι ίδιοι που δε σέβονται καν τα αισθήματα και τις επιλογές του Γιάννη: τι κι αν ο ίδιος νιώθει και δηλώνει Έλληνας; Για τους ψευτοπροοδευτικούς είναι ένας Αφρικανός μετανάστης και πρέπει να προτάσσεται μονάχα το μίζερο κομμάτι των πολύ δύσκολων παιδικών του χρόνων. Μαζί, και οτιδήποτε λαϊκίστικο απορρέει από μια τέτοια προσέγγιση. Δεν θα αργήσει η στιγμή που ο Γιάννης θα κατηγορηθεί ως όργανο του καπιταλισμού επειδή έκανε πραγματικότητα το american dream, έστω και με έντονο ελληνικό χρώμα…
Εν κατακλείδι, τα δυο άκρα «πονάνε» το ίδιο με την περίπτωση του Αντετοκούνμπο. Οι μεν χρυσαυγίτες δεν τον αναγνωρίζουν ως Έλληνα για τους προφανείς εμφανισιακούς λόγους, οι δε αριστεροπροοδευτικοί αρνούνται να δεχτούν ότι ως Έλληνας κατάφερε να βρεθεί στην κορυφή του κόσμου. Γιατί αυτήν ακριβώς κατέκτησε με τη στέψη του ως MVP του NBA. Όπως καταλαβαίνετε, δεν έχει ποτέ και τόσο μεγάλη σημασία από που ξεκινάς. Το θέμα είναι που καταλήγεις. Ο Γιάννης ξεκίνησε από το μηδέν και κατακτά τα πάντα. Χρυσαυγίτες και θολοκουλτουριάρηδες ξεκινούν από εντελώς αντίθετες φαινομενικά αφετηρίες αλλά στο τέλος συγκλίνουν στο ότι «δεν είναι Έλληνας». Οι πρώτοι γιατί τον θεωρούν πολύ κατώτερο ενός «γνήσιου» Έλληνα, οι δε επειδή τον βλέπουν πολύ ανώτερο από αυτό που πιστεύουν ότι θα έπρεπε να είναι ένας Έλληνας.
Περαστικά και στους δυο, συγχαρητήρια στο παλικαράκι που κάνει αυτό που νιώθει και διαφημίζει την Ελλάδα σε κάθε γωνιά της γης…
