Θλίψη στον χώρο του ελληνικού ποδοσφαίρου έχει προκαλέσει η είδηση του θανάτου του Δημήτρη (Μήτσου) Μαυρίκη. Ο παλαίμαχος επιθετικός άφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία 65 ετών στο νοσοκομείο της Καλαμάτας, όπου νοσηλευόταν τον τελευταίο καιρό.
Ο παλαίμαχος επιθετικός, ο οποίος «έφυγε» μετά από πολύμηνη «μάχη» με την επάρατη νόσο, φόρεσε τη φανέλα του αγαπημένου του Πανιωνίου για 15 χρόνια, πανηγυρίζοντας δυο κύπελλα Ελλάδος (το 1979 και το 1998), το πρώτο ως παίκτης και το δεύτερο ως γενικός αρχηγός των «κυανέρυθρων».
Το Βιογραφικό του Δημήτρη Μαυρίκη:
Το ξεκίνημα
Ο Δημήτρης Μαυρίκης γεννήθηκε στις 13 Αυγούστου 1954 στο Μελιγαλά της Μεσσηνίας. Ξεκίνησε το ποδόσφαιρο στην ομάδα της γενέτειράς του, τον Εθνικό Μελιγαλά, με τον οποίο το 1972 κατέκτησε το πρωτάθλημα της Ε.Π.Σ. Μεσσηνίας σε ηλικία 18 ετών.
Το επόμενο έτος ήρθε στην Αθήνα προκειμένου να σπουδάσει στη Νομική παίζοντας παράλληλα ποδόσφαιρο. Ασφαλώς, δεν μπορούσε να φανταστεί ότι η ένταξη του στην «κυανέρυθρη οικογένεια» θα του άλλαζε τελείως πορεία πλεύσης, σε σημείο που εν μια νυκτί ν’ αποφασίσει να εγκαταλείψει τις σπουδές του και να αφοσιωθεί ολοκληρωτικά στο ποδόσφαιρο.
Η καθιέρωση
Ο τότε τεχνικός των «κυανέρυθρων», ο Βρετανός Τζο Μάλετ, εισηγείται θετικά για την απόκτηση του, διακρίνοντας ότι ο νεαρός έχει πραγματικό πάθος για το ποδόσφαιρο. Αυτό το αγωνιστικό πάθος του, η ψυχή και ο – καλώς εννοούμενος – τσαμπουκάς που έβγαζε κάθε φορά μέσα στο γήπεδο προς όφελος της ομάδας, αναπλήρωναν τις όποιες τεχνικές αδυναμίες του και πραγματικά τον χαρακτήρισαν σε όλη του την πορεία. Πριν ενταχθεί στους «κυανέρυθρους», έχει πρόταση για επαγγελματικό συμβόλαιο απ’ την ομάδα της Καλαμάτας που επίσης αγωνιζόταν στην Α΄ Εθνική, όμως τον κερδίζει ο Πανιώνιος που εκείνη την εποχή έχει μια απ’ τις κορυφαίες ομάδες της ιστορίας του.
Μέσα σε διάστημα δύο μηνών ο Μαυρίκης εντάσσεται στους επαγγελματίες και στην πρώτη του σεζόν, το 1972-73, παίρνει το «βάπτισμα του πυρός». Το ντεμπούτο του με την «κυανέρυθρη» φανέλα καταγράφεται στο παιχνίδι με το Αιγάλεω στη Νέα Σμύρνη (5-0), όταν ο Μάλλετ τον χρησιμοποιεί στο τελευταίο δεκάλεπτο του ματς αντικαθιστώντας τον Γιώργο Δέδε. Το πρώτο του παιχνίδι ως βασικός έρχεται λίγο καιρό αργότερα με αντίπαλο την Καλαμάτα, πάλι στην Νέα Σμύρνη, στο οποίο πετυχαίνει και το πρώτο του γκολ κι ο Πανιώνιος κερδίζει με 3-1.
Η καταξίωση
Ως παίκτης, μαζί με τον κολλητό του, τον «αδελφό» του, Χρήστο Εμβολιάδη, που ήρθε στον Πανιώνιο το καλοκαίρι του 1973, απετέλεσαν τους «Διόσκουρους» των «κυανέρυθρων». Ουσιαστικά, μαζί ξεκίνησαν την καριέρα τους, μαζί σήκωσαν το πρώτο Κύπελλο Ελλάδος στις 9 Ιουνίου του 1979, μαζί σταμάτησαν το ποδόσφαιρο το καλοκαίρι του 1987, μαζί τιμήθηκαν απ’ τον Πανιώνιο στις 12 Σεπτεμβρίου του 1987 στο ημίχρονο του αγώνα με τον ΠΑΟΚ στην Νέα Σμύρνη (1-1) για την πολύχρονη προσφορά τους στην ομάδα. Και φυσικά μαζί, από τον πάγκο της ομάδας, πανηγύρισαν στις 29 Απριλίου του 1998, το δεύτερο Κύπελλο Ελλάδος για τον Πανιώνιο, ο Εμβολιάδης ως προπονητής κι ο Μαυρίκης ως γενικός αρχηγός.
Αναμφίβολα πέρα απ’ τους δύο τελικούς, σημαντική ήταν η συνεισφορά του στις νίκες στους δύο αγώνες μπαράζ για την παραμονή στην Α΄ Εθνική, το 1983 στο Βόλο με τον Μακεδονικό(3-2) και το 1984 στη Λάρισα με τον ΠΑΣ Γιάννινα (2-0 στην παράταση).
Αν και κλήθηκε κάποιες φορές, δεν αγωνίστηκε ποτέ στην Εθνική ομάδα. Συχνά οι δημοσιογράφοι τον αποκαλούσαν τον «καλύτερο Έλληνα μη διεθνή ποδοσφαιριστή».
Καριέρα
Ο Μήτσος Μαυρίκης στα 15 χρόνια καριέρας σαν παίκτης, «μέτρησε» 352 συμμετοχές και 58 γκολ με τον Πανιώνιο στην Α΄ Εθνική, την κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδος στις 9 Ιουνίου του 1979 απέναντι στην ΑΕΚ, και τέσσερις συμμετοχές στο Κύπελλο Κυπελλούχων το 1979-80 στους αγώνες με την ολλανδική Τβέντε (τεράστια πρόκριση) και την σουηδική ΙΦΚ Γκέτεμπορκ (αποκλεισμός από ατυχία).
Έκλεισε την καριέρα του στον Φωστήρα τη σεζόν 1987-88 στη Δ΄ Εθνική.
Σύλλογοι
Ως το 1972 Εθνικός Μελιγαλά
1972-1987 Πανιλώνιος
1987-1989 Φωστήρας
Τίτλοι – Διακρίσεις
Πρωτάθλημα Ε.Π.Σ. Μεσσηνίας: 1972
Κύπελλο Ελλάδος: 1979