Αυτοεπιβεβαιούμενη προφητεία συνιστούν στην ουσία οι τελευταίες εξελίξεις στο ήδη αποθαμένο ελληνικό ποδόσφαιρο.
Η χώρα έχει το ποδόσφαιρο που της αξίζει. Αυτό που ετοίμασε, σχεδίασε, οργάνωσε και υλοποιεί καθημερινά τα τέσσερα τελευταία χρόνια για δικό της λογαριασμό μια κανονική και σε πλήρη λειτουργία εγκληματική οργάνωση που τη συγκροτούν κομματικές και κυβερνητικές ιδεοληψίες αριστερο-ψεκασμένων, γνωστά επιχειρηματικά και ποδοσφαιρικά συμφέροντα, εν ενεργεία συμμορίες (εκβιαστές, εκμαυλιστές συνειδήσεων και μπράβοι), κατευθυνόμενα δημοσιοκαφρικά τομάρια και ξεπουλημένοι ποδοσφαιρικοί παράγοντες του κέντρου και της περιφέρειας.
Ηγέτης (ποδοσφαιρικός) όλων αυτών ο κ. Θεόδωρος Θεοδωρίδης, μόνιμος κάτοικος Ελβετίας και βασικός εμπνευστής «της κάθαρσης και της εξυγίανσης», του έργου, δηλαδή, στον αστερισμό του οποίου έχει εισέλθει το άθλημα από τον Ιανουάριο του 2015.
Καμία απορία. Από πουθενά δεν προκύπτει ότι υπάρχει στο μυαλό κάποιων, κάπου αλλού ένα άλλο ποδόσφαιρο. Ότι, δηλαδή, υφίσταται ένα διαφορετικό οργανωτικό και αγωνιστικό πρότυπο, που υπόσχεται ισονομία και πλήρη ποδοσφαιρικό πολιτισμό και κάποιοι κακοί (οι σύνδεσμοι οπαδών επί του προκειμένου) δεν επιτρέπουν την εφαρμογή του.
Ό,τι βλέπετε, ό,τι διαβάζετε, ό,τι αντιλαμβάνεστε είναι ακριβώς η αποδεκτή και επιδιωκόμενη εικόνα του ελληνικού ποδοσφαίρου, την οποία συστηματικά και συνειδητά επιδιώκουν και υλοποιούν κομματικοί, κυβερνητικοί και επιχειρηματικοί νταβατζήδες που το ελέγχουν. Από την εικόνα αυτή ο καθένας τους προσδοκά στα δικά του, ιδιαίτερα συμφέροντα, για χάρη των οποίων εργάζεται σκληρά και καθημερινά.
Κορυφαία επιδίωξη όλων αποτελεί η απόλυτη ικανοποίηση των δικών του βασικών προτεραιοτήτων, όπως και αν μεταφράζονται αυτές στη δική του γλώσσα και στη δική του τσέπη. Τίποτε περισσότερο και τίποτε λιγότερο.
Μεγάλος ηττημένος (πλην του αθλήματος); Ο επικίνδυνος που πίστεψε ότι αν μετατρέψει το ποδόσφαιρο και τις διοργανώσεις του σε κυβερνητικό παρακοιμώμενο, θα ωφεληθεί κομματικά και προσωπικά και θα συγκεντρώσει το πρωταρχικό πολιτικό κεφάλαιο για την μετέπειτα ψηφοθηρική εκμετάλλευση.
Όλες, λοιπόν, οι σχετικές «εκπλήξεις» και τα «καταδικαστικά αναθέματα» που ανασύρονται από το καλάθι των δήθεν εξυγιαντών δεν είναι τίποτε άλλο από παραμύθια για μικρά παιδιά. Είναι εκπληκτικό να εκπλήσσονται εκφράζοντας την έκπληξή τους οι έκπληκτοι…
Σωτηρία; Καμία και από πουθενά. Μοναδική διέξοδος ο πάτος του βαρελιού. Που αργεί, όπως φαίνεται, ακόμη.
Την ίδια ώρα, οι ευρωπαϊκές διασυλλογικές διοργανώσεις τροποποιούνται και απογειώνονται, καθιστώντας την παρουσία των ελληνικών ομάδων στα οικεία πρωταθλήματα αδύνατη ακόμη και για δεύτερη τη τάξει κατηγορία… Το άθλημα ξέρει να εκδικείται.