Αποτελεί το ελληνικό clasico (Παναθηναϊκός – Ολυμπιακός). Διεξήχθη στο μεγαλύτερο στάδιο της χώρας (ΟΑΚΑ). Προηγήθηκαν συσκέψεις επί συσκέψεων για τα μέτρα ασφαλείας του αγώνα, τα οποία ήταν… δρακόντεια. Εντούτοις, μόλις τρία (3) λεπτά μετά την έναρξη του ντέρμπι 15-20 οπαδοί των Πρασίνων κατέβηκαν από την εξέδρα, πέρασαν την προστατευτική τάφρο, περπάτησαν στο ταρτάν του στίβου, διένυσαν μία απόσταση περίπου 40-50 μέτρων μέχρι τον πάγκο των Ερυθρόλευκων και επιτέθηκαν στους ανθρώπους της πειραϊκής ομάδας.
Όλα αυτά μπροστά στα μάτια των δυνάμεων της Αστυνομίας, αλλά και των σεκιούριτι του γηπέδου. Προσοχή: οι οπαδοί, ούτε έτρεξαν μέχρι τον πάγκο ούτε οι περισσότεροι είχαν καλυμμένα τα πρόσωπά τους. Από τον Ολυμπιακό κατήγγειλαν μάλιστα, ότι κάποιος κρατούσε μαχαίρι.
Σε ένα Στάδιο, λοιπόν, μέσα στην Αθήνα, με εκατοντάδες αστυνομικούς μέσα και έξω από το γήπεδο, σε ένα ποδοσφαιρικό ντέρμπι δύο μεγάλων ομάδων, μπορεί ο οποιοσδήποτε να φτάσει ανενόχλητος μέχρι τον αγωνιστικό χώρο, να χτυπήσει τον προπονητή, τον ποδοσφαιριστή, τα μέλη του τεχνικού τιμ, χωρίς ενδιάμεσα να παρέμβει κάποιος.
Και το ακόμη χειρότερο; Οι εισβολείς, το ίδιο ανενόχλητοι και χαλαρά να επιστρέφουν στις θέσεις τους, σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Και η Αστυνομία απλά να παρατηρεί. Αφού, λοιπόν, αυτοί οι λίγοι οπαδοί του Παναθηναϊκού έφτασαν με τόση ευκολία πρόσωπο με πρόσωπο με τον Μοντέστο, τον Μαρτίνς, τον Καμαρά και τους άλλους αναπληρωματικούς παίκτες του Ολυμπιακού, από εκεί και πέρα ήταν πανεύκολο να σουλατσάρουν στα ταρτάν του στίβου στο β´ ημίχρονο μετά την επίτευξη του γκολ των Ερυθρόλευκων.
Όταν κάθεσαι στην άκρη και βλέπεις τα τρένα να περνούν, δεν γίνεται δουλειά. Σκοπός είναι να προλαμβάνεις, κι όταν δεν μπορείς, τουλάχιστον να επεμβαίνεις άμεσα και να δίνεις λύση. Οι διοικήσεις των ομάδων δεν είναι μόνο για να παρατηρούν, αλλά για να λαμβάνουν τα μέτρα τους. Ούτε η Αστυνομία είναι για να παρατηρεί. Το ίδιο και η Πολιτεία. Το παιχνίδι στο ΟΑΚΑ διακόπηκε λίγο πριν τις 9 το βράδυ της Κυριακής. Μέχρι τα μεσάνυχτα που γράφονταν αυτό το κείμενο, δηλαδή τρεις ώρες μετά, δεν υπήρχε η παραμικρή αντίδραση-δήλωση-τοποθέτηση από πλευράς Κυβέρνησης. Κανείς δεν είδε, δεν άκουσε; Να έφταιγε ότι ήταν βράδυ Κυριακής και το άφησαν για τη Δευτέρα για να το σκεφτούν καλύτερα; Όπως δεν υπήρξε αντίδραση από την Σούπερ Λίγκα και την ΕΠΟ.
Μέσα στο Σαββατοκύριακο είχαμε επεισόδια στο ΟΑΚΑ, στο Αγρίνιο (στο περιθώριο του αγώνα Παναιτωλικός – ΠΑΟΚ) και στο Περιστέρι (στο παιχνίδι μπάσκετ με τον Άρη). Δεν περνάει πια Σαββατοκύριακο, χωρίς επεισόδια στα γήπεδα του ποδοσφαίρου, του μπάσκετ, του βόλεϊ, μέχρι και σε αγώνες… πόλο γυναικών, με καταδρομικές επιθέσεις. Ουδείς όμως συγκινείται. Όλα περνούν στο ντούκου.
Η βία όμως έχει απλωθεί ακόμη και σε ματς μικρότερων ηλικιών. Αλλά οι αρμόδιοι απλά παρατηρούν. Βλέπουν τα τρένα φορτωμένα με μολότοφ, μαχαίρια, καδρόνια, τραυματίες να περνούν από μπροστά τους και εκείνοι στέκονται αμίλητοι και σκεφτικοί. Χωρίς να δρουν, χωρίς να παίρνουν αποφάσεις. Προσπαθώντας να βάλουν τα σκουπίδια κάτω από το χαλάκι, θεωρώντας ότι τα χειρότερα έχουν περάσει και η ζωή συνεχίζεται. Αν το πιστεύουν αυτό όμως, πλανώνται πλάνην οικτράν.