Κρίσιμες εκλογικές αναμετρήσεις γίνονται σήμερα και αύριο σε δύο Ενώσεις Ποδοσφαιρικών Σωματείων της χώρας. Στην Δυτική Αθήνα την Παρασκευή και στην Καρδίτσα το Σάββατο, την κυριαρχία διεκδικούν από δύο παρατάξεις όπως έγινε στο πρόσφατο παρελθόν στις περισσότερες Ενώσεις.
Τα κριτήρια στήριξης δεν είναι βέβαια… πολιτικά, αλλά αθλητικά. Οι ενδιαφερόμενοι από τη μία ή την άλλη πλευρά προέρχονται από το επαγγελματικό ποδόσφαιρο, από τις πλευρές που θέλουν να έχουν την κυριαρχία της ΕΠΟ.
Δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία αν στο εκλογικό παιχνίδι του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου μπαίνουν ο ΠΑΟΚ, η ΑΕΚ, ή ο Ολυμπιακός. Κάθε ΠΑΕ θα προσπαθήσει να διασφαλίσει τα συμφέροντά της και όταν στην ΕΠΟ έχει την πλειοψηφία των δικών της ανθρώπων, τότε γίνονται όλα πιο εύκολα.
Αν με τις εκλογές της ΕΠΣ Δυτικής Αττικής και της ΕΠΣ Καρδίτσας, ασχολούνταν κάποιος εισαγγελέας, δίνοντας και εντολή να ανοίξουν και τηλέφωνα, όπως μεριμνά το κράτος στην υπόθεση Τζήλου, θα έβγαιναν πολλά πράγματα στη φόρα. Το άρωμα της… κολόνιας δεν αναδύεται τώρα. Κρατάει χρόνια.
Τρόποι υπάρχουν να χτυπηθεί το φαινόμενο στη ρίζα του και να γίνουν δημοκρατικότερες οι διαδικασίες. Πυλώνας εξυγίανσης του ποδοσφαίρου είναι ένας. Να διευρυνθεί το εκλογικό σώμα. Να ψηφίζουν τουλάχιστον 500 εκλέκτορες. Αν υπάρξει αυτή η διεύρυνση, δύσκολα μπορεί με τον ένα ή τον άλλο τρόπο μια ΠΑΕ να ελέγξει την εκλογική διαδικασία.
Όσο τα νούμερα γίνονται μεγαλύτερα, τόσο πιο ανεξέλεγκτη είναι η κατάσταση. Ευχής έργων θα ήταν να ψηφίζουν και τα 4.000 και πλέον ποδοσφαιρικά σωματεία. Τότε οι μεγαλοπαράγοντες του ποδοσφαίρου θα σήκωναν τα χέρια ψηλά. Μόνο ο Γιώργος Ορφανός είχε φέρει διάταξη σε αυτή τη λογική, την οποία έκανε νόμο που ποτέ δεν εφαρμόστηκε. Το… αυτοδιοίκητο βλέπετε.
Ο σημερινός Υφυπουργός Αθλητισμού Γιώργος Βασιλειάδης αποδεικνύεται ότι δεν έχει διάθεση να σπάσει αυγά. Ειδικά τώρα που βρισκόμαστε σε προεκλογική περίοδο, δεν πρόκειται να προχωρήσει σε ρήξεις. Το αντίθετο ίσως. Άλλη μια ευκαιρία πάει χαμένη. Όσα γίνουν σήμερα και αύριο στις εκλογές των Ενώσεων, θ’ αποτελέσουν μια ψηφίδα στο μωσαϊκό της αναξιοπιστίας του ελληνικού ποδοσφαίρου. Γιατί το μήλον της έριδος βρίσκεται στην ΕΠΟ. Αυτήν που η διοίκησή της βγαίνει από μια χούφτα ψηφοφόρους….