Στην Ιρλανδία, γιατροί ανέφεραν ένα ιδιαίτερο περιστατικό, κατά το οποίο ένας 33χρονος άνδρας προσπάθησε με έναν… εναλλακτικό τρόπο να γιατρέψει έναν πόνο στην πλάτη του.
Ο νεαρός άνδρας, με τη χρήση ένεσης, χορηγούσε ενδοφλέβια το δικό του σπέρμα, για ενάμισι χρόνο, σε μια προσπάθειά του να θεραπεύσει έναν χρόνιο πόνο που είχε στην πλάτη. Δεν φαίνεται ωστόσο να λειτούργησε η θεραπεία.
Ο 33χρονος αναγκάστηκε να επισκεφθεί το νοσοκομείο, αλλά όχι για το χέρι του! Ο ασθενής αντιθέτως παραπονέθηκε για έναν οξύ, ξαφνικό πόνο στο χαμηλό μέρος της πλάτης του, αφότου είχε σηκώσει ένα βαρύ σιδερένιο αντικείμενο τρεις μέρες πριν.
Κατά τη διάρκεια της εξέτασης του ασθενούς, ο γιατρός παρατήρησε ένα σημείο στο δεξί του χέρι, όπου ήταν κόκκινο και πρησμένο. Μετά από ερωτήσεις του γιατρού, ο νεαρός παραδέχτηκε ότι εισήγαγε με τη χρήση ένεσης στο χέρι του το δικό του σπέρμα. Μάλιστα χρησιμοποιούσε μια υποδερμική ένεση που αγόρασε online.
Η πρησμένη περιοχή μεγάλωνε και σκλήραινε, στο σημείο όπου ο νεαρός εισήγαγε το σπέρμα. Μία ακτινογραφία έδειξε ότι στην περιοχή υπήρχε παγιδευμένος αέρας, κάτω από το δέρμα του άνδρα. Οι γιατροί αμέσως νοσήλευσαν τον ασθενή και του χορήγησαν ενδοφλέβια αντιμικροβιακή θεραπεία. Ο πόνος στην πλάτη του 33χρονου βελτιώθηκε και τότε πήρε εξιτήριο.
Είναι η πρώτη φορά που αναφέρεται περιστατικό χορήγησης σπέρματος για ιατρικούς λόγους, έγραψαν οι γιατροί στο Adelaide and Meath Hospital στην Ιρλανδία. Οι γιατροί διεξήγαγαν μια έρευνα σε ιατρική βιβλιογραφία και ανακάλυψαν ότι σε κανένα περιστατικό δεν είχε χορηγηθεί σπέρμα για πόνο στην πλάτη.
Οι γιατροί σχολίασαν: «Αν και υπάρχει μια αναφορά των επιδράσεων της υποδόριας έγχυσης σπέρματος σε αρουραίους και κουνέλια, δεν υπήρξαν περιπτώσεις ενδοφλέβιας έγχυσης σπέρματος σε ανθρώπους, σύμφωνα με τη βιβλιογραφία. Μια αναζήτηση σε πιο εκλεκτικές διαδικτυακές ιστοσελίδες και φόρουμ, δεν βρήκαμε άλλη τεκμηρίωση ένεσης σπέρματος για θεραπεία πόνου στην πλάτη ή για άλλες χρήσεις.
Οι προσπάθειες ενδοφλέβιας και αρτηριακής έγχυσης βλαβερών ουσιών όπως ο υδράργυρος, η βενζίνη, το αναφλεκτικό υγρό, το υδροχλωρικό οξύ και ο υδρογονάνθρακας περιγράφονται και χρησιμοποιούνται σε απόπειρες αυτοκτονίας, σε αντίθεση με την περίπτωση που περιγράφηκε παραπάνω, στην οποία ο ασθενής είχε ως στόχο την ανακούφιση της δυσφορίας».