Τα τελευταία 25 χρόνια, σύμφωνα με την έκθεση της Αμερικανικής Εταιρείας Ογκολογίας, η θνησιμότητα από τον καρκίνο έχει μειωθεί στο 27%. Εξακολουθούν όμως να καταγράφονται σημαντικές αποκλείσεις του δείκτη μεταξύ των πλουσίων και των φτωχών καρκινοπαθών.
Η θνησιμότητα εξαιτίας του καρκίνου μειώνεται με σταθερό ρυθμό σύμφωνα με τα στοιχεία που δόθηκαν στη δημοσιότητα την Τρίτη, όπως κατέγραψε στην έρευνά της η Αμερικανική Εταιρεία Ογκολογίας.
Αν συγκριθεί με το σύνολο του 20ου αιώνα, ο συνολικός αριθμός των θανάτων που οφείλονται στον καρκίνο έχει σημειώσει άνοδο. Από την κορύφωσή του όμως το 1991, όταν ο δείκτης ανερχόταν σε 215,1 θανάτους ανά 100.000 κατοίκους, ο δείκτης θνησιμότητας μειώνεται σταθερά κατά 1,5% τον χρόνο. Το 2016 ο δείκτης υποχώρησε στους 156 θανάτους ανά 100.000 κατοίκους.
Η μείωση αυτή, σύμφωνα με την αμερικανική εφημερίδα The Wall Street Journal, οφείλεται κατά κύριο λόγο στις «προσπάθειες που έγιναν για πολύ καιρό προκειμένου να μειωθούν οι καπνιστές και στις προόδους που έχουν γίνει στη διάγνωση και τη θεραπεία του καρκίνου στα πιο πρώιμα στάδια».
Οι φυλετικές, εθνικές και κοινωνικές ομάδες παρουσιάζουν αποκλίσεις ως προς τον δείκτη θνησιμότητας από τον καρκίνο.Αυτό συμβαίνει γιατί οι άνθρωποι που ζουν στις φτωχότερες πολιτείες των ΗΠΑ έχουν πολύ υψηλότερες πιθανότητες να καπνίζουν και να είναι παχύσαρκοι. Κατά την περίοδο 2012-2016, ο δείκτης θνησιμότητας στις φτωχότερες περιοχές ήταν 2 φορές υψηλότερος σε περιπτώσεις που σχετίζονταν με τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας στις γυναίκες και 40% υψηλότερος σε κρούσματα καρκίνου του πνεύμονα και του ήπατος, σε σύγκριση με τις πολιτείες με μεγαλύτερα εισοδήματα.
Αυτό συμβαίνει γιατί η φτώχεια συνδέεται με χαμηλότερα επίπεδα συχνών εξετάσεων, γεγονός που οδηγεί συνήθως στον εντοπισμό της ασθένειας σε προχωρημένο στάδιο. Παράλληλα υπάρχουν λιγότερες πιθανότητες να προσφερθεί στον ασθενή η καλύτερη, που συνήθως συνεπάγεται ότι είναι και η ακριβότερη, θεραπεία.