Αρκούν τέσσερα λεπτά για να ταρακουνήσουν και να αφυπνίσουν μια κοινωνία; Η απάντηση μπορεί να μην είναι εύκολη, αλλά οι δημιουργοί του βίντεο που θα παρακολουθήσετε παρακάτω είναι βέβαιο ότι το προσπάθησαν και φέρνουν στην επιφάνεια ένα θέμα που αφορά χιλιάδες συμπολίτες μας.
Συμπολίτες μας που αισθάνονται πως ζουν στο περιθώριο, όχι μόνο επειδή το κράτος δεν φροντίζει να μεριμνήσει γι’ αυτούς αλλά και επειδή εμείς οι ίδιοι άλλες φορές χωρίς καν να το συνειδητοποιήσουμε, αλλά δυστυχώς και πολλές φορές συνειδητά αισθανόμαστε ότι ο κόσμος μας ανήκει και δεν τους σκεφτόμαστε καν.
Η ιστορία που αφηγείται το βίντεο αποδεικνύει ότι μια ιστορία δεν έχει ποτέ μία μόνο ανάγνωση και πως τα πράγματα δεν είναι πάντα όπως φαίνονται.
Η ταινία μικρού μήκους, υπό τον τίτλο «Ο αδερφός μου», καταδεικνύει πόσο αφιλόξενες είναι οι ελληνικές πόλεις για τα άτομα με αναπηρία. Ομως ξεκινάει κάπως… ανάποδα. Στα πρώτα λεπτά, πρωταγωνιστής είναι ένας νεαρός ο οποίος κρατάει ένα λοστό και σπάει ό,τι βρίσκει στο πέρασμά του. Στον αντίποδα άνθρωποι πίνουν τον καφέ τους, περπατούν βιαστικά, αυτοκίνητα περνούν γρήγορα υπό το φως των χριστουγεννιάτικων στολιδιών.
Ο νεαρός καταλήγει μπροστά από ένα αυτοκίνητο το οποίο χτυπά με μανία με τον λοστό. Αμέσως οι περαστικοί τον πετούν κάτω, τον χτυπούν και τον ακινητοποιούν. Στη συνέχεια οδηγείται στο αστυνομικό τμήμα. Εκεί όμως που ο θεατής σκέφτεται ότι προκάλεσε την αντίδραση αυτή, ξετυλίγεται το κουβάρι της ιστορίας.
Ο οργισμένος νεαρός είναι ο αδερφός μίας κοπέλας που κάθεται σε αναπηρικό καροτσάκι…
Και αυτό που προκάλεσε την έκρηξή του έχει αποτυπωθεί στο βίντεο.
Το σενάριο είναι του Παναγιώτη Παπουτσάκη και η σκηνοθεσία του Θοδωρή Παπαδουλάκη, ο οποίος έγινε γνωστός από τις τηλεοπτικές σειράς «Το νησί» και «Η λέξη που δεν λες».