Ο Θεόδωρος Νικολαΐδης ήταν ο άνθρωπος που δημιούργησε το ΦΩΣ ΤΩΝ ΣΠΟΡ, την εφημερίδα που οι Ολυμπιακοί χαρακτήρισαν «ευαγγέλιο». Όχι τυχαία: το ΦΩΣ κυριολεκτικά δημιούργησε και κατήχησε νέες γενιές οπαδών του Ολυμπιακού, κατοχυρώνοντας (και όχι επινοώντας) για λογαριασμό του συλλόγου το προσωνύμιο ΘΡΥΛΟΣ.
Στις 18 Μαρτίου 2017 ο μέντορας και πνευματικός πατέρας του υπογράφοντος αλλά και του 80% των αθλητικών (και όχι μόνο) συντακτών που ανέδειξε η Ελλάδα τις τελευταίες πέντε δεκαετίες, άφησε την τελευταία του πνοή. Δυστυχώς, οι φοβίες που είχε εκφράσει πολλάκις τόσο στον υπογράφοντα, όσο και στους ανθρώπους με τους οποίους είχε στενή σχέση, επιβεβαιώθηκαν. Το «Φωσάκι» του – όπως αποκαλούσε το «μεγαλύτερο» παιδί του – έφτασε στο σημείο να καθυβρίζεται από τους Ολυμπιακούς. Από όλους, ακόμη κι εκείνους που αυτοπροσδιορίζονται ως «ποδοσφαιρικοί» ή «μπασκετικοί».
Το ποδοσφαιρικό τμήμα ήταν το πρώτο που μπήκε στο στόχαστρο, αλλά κι εκείνο που αποκήρυξε το ΦΩΣ με σκληρές ανακοινώσεις τους τελευταίους 14 μήνες. Και ανεξάρτητα από το τι θα κάνει η ΚΑΕ Ολυμπιακός μέσα στη μέρα, σήμερα οι κληρονόμοι του κυρ Θόδωρου έκλεισαν την πόρτα και στους «μπασκετικούς», στους τελευταίους που είχαν απομείνει «ανέγγιχτοι» από τυχόν αντιολυμπιακές τοποθετήσεις και δημοσιεύματα.
Ο υπογράφων ανδρώθηκε επαγγελματικά στις σελίδες του ΦΩΤΟΣ, εκείνου που ίδρυσε ο Θεόδωρος Νικολαΐδης. Όχι ότι δεν είχαν γίνει λάθη επί των ημερών του, αλίμονο. Και κόντρες είχε με τους εκάστοτε προέδρους της ΠΑΕ και όσο περνούσαν τα χρόνια γινόταν όλο και πιο δύστροπος σε κάποια θέματα. Ακόμη και τότε όμως, δεν θα διανοούταν έστω και να σκεφτεί ένα πρωτοσέλιδο σαν αυτό που τυπώθηκε σήμερα τα ξημερώματα.
Με το που άνοιξα το πρωί το κινητό μου, νόμιζα ότι έχει γίνει πόλεμος. Ήταν τόσα πολλά τα οργισμένα οργισμένα μηνύματα που δεν μπορούσα να πιστέψω ότι είχε συμβεί όντως κάτι τέτοιο. Ξέρετε, όταν έχεις περάσει τόσα πολλά χρόνια σε ένα έντυπο, ασυναίσθητα ο κόσμος σε θεωρεί αρμόδιο για να δεχτείς τα παράπονά του κι ας γνωρίζει με ποιον τρόπο επήλθε το «διαζύγιο».
Το τι γίνεται από το πρωί στα social media δεν περιγράφεται. Ειδικά στη σελίδα της εφημερίδας στο facebook ο κόσμος που αισθάνεται προδομένος από το έντυπο που κάποτε στήριζε ή που και συνέχισε να στηρίζει μέχρι και σήμερα, βρίζει και καταριέται όσους έχουν οποιαδήποτε σχέση με το ΦΩΣ της νέας εποχής. Ακόμα κι αν οι εμπνευστές του απίστευτου – ανατριχιαστικού για το γούστο μου – πρωτοσέλιδου δε νοιάζονταν για το αν θα πλήξουν τα ολυμπιακά αισθήματα του κόσμου, θα έπρεπε ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ να σεβαστούν την περίπτωση του Μπλατ.
Αν ο στόχος τους ήταν να γίνουν πρώτο θέμα και αντικείμενο συζήτησης, σίγουρα τα κατάφεραν. Ο άλλος «στόχος», αυτός της ραγδαίας πτώσης στις κυκλοφορίες, έχει ήδη επιτευχθεί πανηγυρικά, στέλνοντας στην ανεργία ένα σωρό συντάκτες και υπαλλήλους που μετρούσαν δεκαετίες στην Καβάλας.
Δε συζητάμε πια για «καθίζηση», αλλά για κατήφορο δίχως τέλος. Πονάω για όσα συμβαίνουν εκεί μέσα, έστω κι αν δεν έχει απομείνει ουσιαστικά κανείς από τους παλιούς «συμμαχητές» μου. Απλώς, όσο βλέπω αυτό το λογότυπο, θα θυμάμαι τον κυρ Θόδωρο, θα αναπολώ όσα έζησα ως μαθητής του και θα διαχωρίζω με κάθε τρόπο το πριν από το μετά…
Για αρκετά χρόνια, το ΦΩΣ του Θ. Νικολαΐδη έζησε εμένα και την οικογένειά μου. Δυστυχώς, αυτό το ΦΩΣ το πήρε μαζί του φεύγοντας το μεγαλύτερο μυαλό που ανέδειξε ο ελληνικός αθλητικός Τύπος. Το τι άφησε στη θέση του, μπορείτε να το διαπιστώσετε και μόνοι σας…
Κόουτς Ντέιβιντ, σου ζητώ συγνώμη γι’ αυτό που βρέθηκε κρεμασμένο σήμερα στα περίπτερα…
