Δεν είναι εύκολο το επάγγελμα του διαιτητή. Χρειάζεται ικανότητες που ο πολύς κόσμος δεν τις αντιλαμβάνεται. Και βέβαια, όταν καλείται να αποφασίσει μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου, εννοείται πως θα κάνει λάθη. Από τη φύση και το είδος των λαθών ωστόσο, θα κριθεί το κατά πόσο αυτά είναι ανθρώπινα ή όχι…
Αλέξανδρος Τσαμούρης. Του συνδέσμου Πειραιώς, βεβαίως – βεβαίως. Εκεί που υποτίθεται ότι κάνει κουμάντο ο Ολυμπιακός. Αφήνω στην άκρη τα ματς στα οποία είχε οριστεί τέταρτος (ΟΦΗ – ΠΑΟΚ και ΠΑΟΚ – Παναθηναϊκός). Πρωτόπαιξε φέτος τον ΠΑΟΚ στο ματς με τον Παναιτωλικό. Πως γράφτηκε η ιστορία εκείνου του 2-1; Με το 1-0 να ξεκινά από επιθετικό φάουλ που αγνοήθηκε.
Σε φάσεις σαν κι εκείνη, μπορεί και να σου ξεφύγει κάτι. Αν μάλιστα υπάρχει καλή διάθεση, όλα γίνονται ευκολότερα. Φάση σαν το πέναλτι του Βιεϊρίνια όμως δε γίνεται να σου ξεφύγει. Είτε βλέπεις το ματς από την εξέδρα, είτε σε 50άρα τηλεόραση, είτε στην οθόνη του κινητού σου, τη συγκεκριμένη φάση δεν τη χάνεις. Δεν μπορείς να τη χάσεις. Αν μάλιστα είσαι μέσα στον αγωνιστικό χώρο και στέκεσαι ελάχιστα μέτρα μακριά, τότε αντίο…
Ειλικρινά, δεν ξέρω τι θα προτιμούσε να σκεφτόμαστε για εκείνον ο κύριος Τσαμούρης. Διότι σε αυτή την περίπτωση, οι εκδοχές είναι μονάχα δυο: ανίκανος ή πουλημένος. Προσωπικά, θα ήθελα πάρα πολύ να ισχύει το πρώτο. Να είναι όντως τόσο ανίκανος, ώστε να μη χωρά η παραμικρή αμφιβολία για το πως μπορεί να μην είδε την μπάλα να γυρίζει προς τα πίσω μετά από σουτ, όταν το κεφάλι του αμυνόμενου (Βιεϊρίνια) βρίσκεται τουλάχιστον σαράντα πόντους πιο κάτω…
Εφόσον ισχύει αυτή η εκδοχή, τότε ο κύριος Τσαμούρης οφείλει να παραιτηθεί σήμερα, τώρα. Το ότι δεν απέβαλε τον Μπαράλες είναι σαφώς ένα ακόμα εις βάρος του στοιχείο. Αν το έκανε επειδή είχε τύψεις για το λάθος του πρώτου μέρους, τότε είναι διπλά επικίνδυνος. Όπως θα ήταν και διπλά… πουλημένος αν το έκανε για ξεκάρφωμα. Και πάλι, θέλω να πιστεύω ότι ισχύει η πρώτη εκδοχή. Το μόνο σίγουρο είναι πως αυτός ο άνθρωπος δεν θα πρέπει να ξαναπιάσει σφυρίχτρα, παρά μόνο σε περίπτωση σεισμού. Να, κάτι τέτοια γίνονται και βγάζει άσχημο όνομα η «εξυγίανση»…
Και μια και είμαστε σε περίοδο Χριστουγέννων, να κλείσω με μια ευχή που είναι διπλά επίκαιρη: «Ι μιλιόρι α(ου)γγούρι από Τσαμούρη, κρόνια πολλά!» (με την ιταλική προφορά του αξέχαστου γεράκου σεφ της θρυλικής διαφήμισης της Μίσκο)…